پیشنهاد دوستی فزرندان به والدین

بچه ها در اواخر دوران نوجوانی خود معمولا" دیگر دوست ندارند با پدرها و مادرهای خود دوست باشند . این عدم تمایل برای برقرار روابط دوستانه با والدین در نوجوانان پسر بیشتر است و آنها خیلی کمتر از نوجوانان دختر با پدر و مادر های خود صحبت می کنند و یا رابطه صمیمانه برقرار می کنند.
البته ما در اینجا زیاد درباره زندگی واقعی صحبت نمی کنیم بلکه درباره دنیای مجازی فیس بوک صحبت می کنیم .

بزرگترین شبکه اجتماعی جهان روز سه شنبه اطلاعات جالبی و جدیدی درباره نحوه ارتباط پدر و مادرها در اینترنت و شبکه های اجتماعی منتشر کرد.اگرچه این اطلاعات جمع آوری شده توسط تیم پژوهشی فیس بوک ، مربوط به روابط بین والدین و فرزندان در وب سایت فیس بوک است اما می تواند نماینگر ارتباط آنها در دنیای واقعی هم باشد .
در اینجا به چند نتیجه مهم که توسط پژهشگران فیس بوک بدست آمده است اشاره می کنیم.

چه کسی پیشنهاد دوستی می دهد ؟
بیش از ۶۵ درصد نوجوانان ۱۳ ساله ای که در فیس بوک عضو هستند خودشان به والدینشان پیشنهاد دوستی می دهند و در واقع آغازگر ارتباط هستند.اما هرچه سن نوجوانان بالاتر می رود تمایل انها برای آغاز رابطه دوستی با پدر و مادرشان و فرستادن درخواست دوستی برای آنها کمتر می شود و وقتی بچه ها به سن ۲۰ سالگی می رسند این عدم تمایل به بالاترین حد خود می و در ۶۰ درصد موارد ، والدینشان برای آنها درخواست دوستی می فرستند و آغاز گر ارتباط هستند.

چه کسی صحبت را آغاز می کند؟
معمولا" این پدر و مادرها هستند که گفتگو را آغاز می کنند و برای فرزندانشان پیام می فرستند و یا راجع به آنها نظر می دهند. البته در مورد دخترها این نوع ارتباط یکطرفه فقط تا ۳۰ سالگی ادامه دارد و معمولا" آنها بعد از سن ۳۰ سالگی خیلی بیشتر تمایل دارند که با والدینشان ارتباط داشته باشند و تعداد پیامهایی که آنها برای والدینشان می فرستند معمولا" باتعداد پیامهایی که پدر و مادرشان برای آنها می فرستند برابر و گاهی هم بیشتر می شود. اما این عدم تمایل برای ارتباط در پسرها معمولا" تا سن ۶۰ سالگی ادامه دارد.

بین پدر و مادرها و فرزندانشان چه صحبتهایی رد و بدل می شود؟
تیم پژوهشگران فیس بوک پیامها ی رد و بدل شده بین صدها هزار نفر از پدر و مادرها و فرزندان را بررسی کرده اند و کلمات و عبارتهایی که اغلب استفاده می شود را شناسایی کرده اند. بنا برنتایج بدست آمده ُ، ظاهرا" پدر و مادرها خیلی به فرزندانشان افتخار می کنند زیرا عبارتهای " مایه افتخار من هستی" ،"با تمام وجود دوستت دارم" ، " آفرین"، " من به تو افتخار می کنم" ، با من تماس بگیر" ، بیشترین عبارتهای بکار رفته توسط پدر و مادرها هستند .

اما ظاهرا" نوع پیامهای پدر و مادرها برای فرزندان پسرشان کاملا" متفاوت است .مادرها بیشتر از عباراتی مانند " پسر خوش قیافه من" و یا " پسر کوچک و ناز من" استفاده می کنند در حالیکه پدرها بیشتر از کلمه هایی مانند " رفیق" و " خوش تیپ " استفاده می کنند.