پیش دبستانی ها و بچه هایی که تازه راه افتاده اند، گزینه های مناسبی برای پرورش خلاقیت هستند زیرا توانایی این گروه سنی برای انجام این بازی ها زیاد است.
بچه ها از بازی کردن لذت می برند. بازی روشی است برای ورود آسان تر کودکان به دنیای واقعیت ها و به آنها کمک می کند در آینده در مورد چیزهایی که به آنها علاقه دارند، مسوولیت پذیر و متعهد باشند. وقتی بچه ها با شادی بازی می کنند، مغزشان در حال پردازش خلاقیت آنهاست و خیلی وقت ها برای انتقال این حس ها، از پدر و مادر دعوت می کنند: «مامان! بیا با من بازی کن» یا «بابا! ماشین کنترلی منو ببین با چه سرعتی می ره!…» بازی باعث رشد و افزایش موتور خلاقیت بچه ها می شود زیرا با دست هایشان در حال کشف هستند. وقتی آنها بزرگ تر می شوند، گرایش به بازی با کودکان همسن؟وسالشان هم بیشتر می شود و بیشتر دوست دارند در فضای باز بازی کنند تا فضای بسته.
بچه هایی که تازه راه افتاده اند و از یک جعبه خالی به عنوان یک ماشین اسباب بازی استفاده می کنند، در واقع در حال پرورش تخیل و خلاقیت در ابعادی کوچک تر از دنیای واقعی هستند، این تخیل می تواند به آنها در شناخت اتومبیل واقعی والدینشان کمک کند.
گسترش مهارت عاطفی و اجتماعی
بچه ها هنگام بازی در واقع در حال تقویت حس رقابت، اعتمادبه نفس، استقلال و صبوری هستند. مثلا وقتی بچه ها منتظرند توپ به طرفشان برود، غیرمستقیم صبرکردن را می آموزند.
گسترش مهارت های زبان
بازی کردن بچه هایی که تازه شروع به راه رفتن کرده اند، در یادگیری زبان به آنها کمک می کند. به گفته روان شناسان، بازی های خلاقانه باعث می شود قدرت تقلید در کودک افزایش یابد و وقتی می خواهد حرف زدن به زبان مادری یا زبان دیگری را بیاموزد، سرعت یادگیری اش افزایش پیدا می کند. مهارت زبانی بچه هایی که بازی آنها همراه با موسیقی می شود، بیشتر از همسن هایشان است.
بازی به کودک (به خصوص کودکانی که هنوز صحبت نمی کنند) امکان می دهد با پدر و مادرش ارتباط برقرار کند. پدر و مادر با بازی با فرزندانشان می توانند تجربه هایی به دست بیاورند و کودکشان را بیشتر حمایت کنند. به فرزندتان اجازه دهید بازی را اداره کند و آغازگر آن باشد. این روش باعث می شود در آینده بتواند مشکلاتش را بهتر حل کند و اعتمادبه نفسش برای رهبری و هدایت گر بودن افزایش می یابد. حتی اگر فرزندتان بازی را درست انجام نمی دهد، اجازه بدهید او شروع کننده باشد. وقتی با فرزندتان بازی می کنید، نگاهش کنید و به کودک اطمینان دهید کاملا با او همراه هستید.
افزایش حس مسئولیت پذیری
بچه ها عاشق کمک کردن هستند و این فرصتی استثنایی برای پرورش حس مسوولیت پذیری در آنهاست. به کودکان اجازه دهید در جمع کردن وسایل بازی کمک کنند، حتی اگر این کار را با نظمی که شما توقع دارید، انجام نمی دهند. به آنها امکان بدهید هر از گاهی در بازی هایشان، لباس هایشان را البته به شیوه خودشان (آنها را با دست های کوچک تصور کنید که لباس هایشان را جمع می کنند) مرتب کنند. بازی هایی طراحی کنید که در آن نیاز به کمک آنها به شما باشد اما این کار را با ظرافت انجام دهید تا طبیعی به نظر برسد. یادتان نرود آنها هم قدرت درک این مسایل را دارند. وقتی در حال ظرف شستن هستید و فرزندتان اصرار دارد به شما کمک کند، فضایی ایجاد کنید تا بتواند این کار را به شکل تفریحی و بازی انجام دهد. او سعی دارد به دنیای بزرگ ترها راه بیابد و بهتر است حس مسوولیت پذیری را در بین بازی ها درک کند.
کودک با این بازی های خلاقانه می تواند به اهمیت زمان، برنامه ریزی و نظم و ترتیب پی ببرد. بعضی بازی ها زمان شروع و پایان دارند و کودک باید در زمان مشخصی آنها را به اتمام برساند و به این ترتیب مدیریت زمان را می آموزد.
البته این بازی ها ضمن اینکه نظم و هیجان دارند، ممکن است باعث استرس هم بشوند بنابراین فضای بازی را کنترل کنید. اگر قرار باشد نظم و مدیریت را در آینده یاد بگیرد، بهتر است با شیوه بازی آن را بیاموزد و اگر حس کند فضای جدی و سختی حاکم است، ممکن است عکس العمل خوبی نداشته باشد.