دوم – احساسات خود را شناسایی کنید: در چنین مواقعی تفکیک احساسها از یکدیگر و شناسایی احساس واقعی بسیار مهم است. کتابچهای تهیه و احساسات روزانهی خود را با یادآوری خاطرات زندگی مشترک از ازدواج تا طلاق در آن یادداشت کنید و احساسات مثبت و منفی خود را نسبت به همسر سابق تان با دلایل آن بنویسید. بعضی افراد نمیتوانند احساسات خود را شناسایی کنند.
سوم – پرهیز از تنهایی: صحبت کردن با دوستان نزدیک و خانواده، قرار گرفتن در جمع آنها و بیان احساسات، برای افراد سوگوار نوعی درمان تلقی میشود. شما در این گفتوگوها میتوانید خودتان را بازیابی کنید. به علاوه حضور در جمع باعث فراموشی نسبی لحظات سخت و طاقتفرسا میشود. بسیاری از افراد در این مرحله به منظور رفع تنهایی و پُر کردن خلاء عاطفی به سمت جنس مخالف گرایش پیدا میکنند که اشتباه محض است
چهارم – مراقبت از سلامت جسمی: اغلب مشکلات جسمی ناشی از غم و اندوه با تغذیه مناسب، ورزش و استراحت کافی از بین میرود. ورزش به فرد اعتماد به نفس میدهد و سیستم ایمنی بدن را قوی میکند؛ در عین حال شما با ورزش میتوانید بدن خود را برای دریافت بهتر موادغذایی آماده و به این ترتیب کماشتهایی خود را جبران کنید، همچنین به خاطر خستگی ناشی از ورزش شبها خواب طولانیتر و عمیقتری خواهید داشت.
پنجم – به تعویق انداختن تصمیمگیریهای مهم: غم و اندوه میتواند در قضاوت فرد تاثیر بگذارد. بنابراین بهتر است تصمیمگیریهای مهم به تعویق انداخته شود.
ششم – فعالیت (اصل ادامهی زندگی): این که انسان باید فعال بماند مربوط به یک زمان و مکان نیست و فعالیت، یک اصل مهم برای ادامهی زندگی است. بیتحرکی، وقفهی بیش از اندازه در تعطیل کردن فعالیتهای روزانه و سستی کردن به تنهایی عامل افسردگی است. ازموضع ضعف به سوی مواضع قدرت پیش بروید تا زندگی خود را بازسازی کنید.
هفتم – مراجعه به مشاور و روانشناس: همچنین یاری گرفتن از روانشناسان و مشاوران خانواده در مرحله سوگواری و فقدان بسیار کمک کننده خواهد بود.