قوانینی که والدین نباید به ما آموزش می دادند (بخش اول)

قوانینی که والدین ما نباید به ما آموزش می دادند (بخش اول)

 

20 الی 30 سال پیش والدین ما هیچ دسترسی به کتاب و منابعی برای نحوه بزرگ کردن و تربیت فرزندان نداشتند و بچه ها بر اساس تجارب و قوانین والدین خود بزرگ می شدند.

 

 

به همین دلیل تعجب آور نیست که بسیاری از ارزش هایی که والدین ما فکر می کردند تغییر ناپذیر هستند، در واقع نیستند و این قوانین امروزه برای ما گیج کننده شده اند.

 

در این مقاله از سایت خانواده ایران ناز لیست مواردی را آورده ایم که امروزه به این نتیجه رسیدیم که والدین ما نباید به ما آموزش می دادند.

 

1. تحصیلات دانشگاهی برای داشتن شغل مهم بود

 

قوانین تربیتی والدین

 

شاید بسیاری از افراد وقتی نوجوان بودند این جمله را شنیده اند: “بدون تحصیلات دانشگاهی نمی توانید کار خوبی پیدا کنید.”

 

امروزه بسیاری از افراد، کارشان مربوط به تحصیلات دانشگاهی شان نیست.

 

همچنین کارفرمایان بیشتر به مهارتهای کارمندان و کارکنانشان اهمیت می دهند تا تحصیلاتشان.

 

2. چاق بودن بچه ها نشانه سلامتی آنها بود

 

 

در قدیم همیشه بچه هایی که غذای خود را تمام می کردند تشویق می شدند و والدین معتقد بودند که چاق بودن نشانه سلامتی بچه هاست.

 

در صورتی که عادات بد غذایی که در بچگی شکل گرفته اغلب اوقات به اضافه وزن منجر می شود.

 

3. کلاس رفتن برای پیشرفت بچه ها مهم بود. هرچه بیشتر، بهتر

 

قوانین والدین برای تربیت فرزند

 

یک برنامه سنگین و سخت برای بچه ها خسته کننده است و به هیچ وجه خوب نیست.

 

والدین باید به بچه ها زمان بدهند تا استعدادشان را کشف کنند و سپس اگر به کلاسهای بیشتری نیاز داشتند در مورد آن تصمیم گیری کنند.

 

4. پول خوشبختی نمی آورد

 

 

ای کاش چنین بود اما زندگی طور دیگری است. پول داشتن باعث خوشحالی و تا حدودی خوشبختی می شود.

 

والدین باید از کودکی به بچه ها پول پس انداز کردن را یاد دهند تا عادت کنند که پولشان را مدیریت کنند و در بزرگسالی از لحاظ مالی موفق باشند.

 

5. بچه های بزرگتر مسئول بچه های کوچکتر بودند

 

 

بیشتر اوقات بچه های بزرگتر زمان زیادی را صرف مراقبت و نگهداری بچه های کوچکتر از خودشان می کردند در صورتی که بچه های بزرگتر باید وقتشان را صرف بازی و سرگرمی با دوستانشان می کردند.

 

روانشناسان می گویند وقتی بچه ها مجبورند که وظایف والدین را اجرا کنند در بزرگسالی دوست ندارند بچه دار شوند.