خاصیت های مصرف تخم آفتابگردان

یکی از خواص تخم آفتابگردان، داشتن ویتامین E است که از بیماری‌های قلبی عروقی جلوگیری می‌کند.تخم‌های آفتابگردان دارای ارزش غذایی بالایی هستند و دارای چربی‌های سالم، پروتئین، فیبر، مواد معدنی، ویتامین E و فیتوکمیکال‌ها است.این گیاه به این خاطر آفتابگردان نام گرفته که به هر طرف خورشید قرار دارد این گیاه نیز به آن طرف می چرخد.تخم‌های آفتابگردان دارای فواید فراوانی هستند و می‌توان از آن‌ها در انواع غذاها استفاده کرد.شما می‌توانید این تخم‌ها را روی انواع غذاهای حاوی غلات، انواع سالادها و سوپ‌ها بپاشید و یا با سبزی‌جات مخلوط کنید و نیز در دسرها و یا به عنوان میان وعده از آن‌ها استفاده کنید.

 

لیگنانس موجود در این تخم‌ها محافظ خوبی در برابر ابتلا به برخی سرطان‌هاست.تخم‌های آفتابگردان، دارای ترکیبی هستند که حافظه و عملکردهای شناختی را بهبود می‌بخشد. همچنین کلسترول‌خون را پایین می‌آورند.[نکته بهداشتی روز: کنترل کلسترول خون]تخم آفتابگردان را به خاطر خواص فراوانش باید در انواع رژیم‌های غذایی گنجاند چراکه هم از لحاظ اقتصادی به صرفه است و هم آسان هضم می‌شود و نیز حاوی پروتئین‌هایی است که محافظ جوانی استارزش غذایی 10 گرم تخم آفتابگردانکالری : 57کربوهیدرات : 3 گرمچربی: 24 گرمفیبر: یک گرمپروتئین:2/3 گرمکلسترول: 0 میلی‌گرمخواص سبزیجات-خواص میوه ها سبزیجات و سلامت – خوبی از ویتامین‌های: ب1 و ایخواص سبزیجات-خواص میوه ها سبزیجات و سلامت – خوبی از مواد معدنی رژیمی: آهن، منیزیم، مس و منگنز

 

من انواع و اقسام داشته و با آلونیز قرابت و نزدیکى دارم . بهترین نوع من گوجه برقانى است که پوست آن به آسانى جدا مى  شود و نوع دیگر من گوجه گلستان است که در خراسان مى روید و رنگ آن سبز بوده ، کمتر قرمز مى شود. نوع پیشرس من گوجه سبز است که به نام گوجه گیلانى ، و گیلانى گوجه معروف است و اولین میوه اى است که در فصل بهار به بازار مى آید.

 

 

این خاصیت مسهلى ندارد. معذلک با یبوست مزاج مى جنگد. من به رنگ هاى سبز و زرد و قرمز ظاهر میشوم . رنگ من ترکیبى شبیه جوهر زردک است که در بدن تبدیل به ویتامین (آ) مى شود و به همین جهت است که انواع من براى درمان شبکورى و رشد بدن مفید است – مقدار این ویتامین در انواع زرد و قرمز من بیشتر است . علاوه بر جوهر زردک ، من داراى ویتامین هاى ((ب )) و ویتامین ((ث )) هستم ، به این جهت براى اعصاب مفید بوده و مسکن التهاب صفرا مى باشم .

 

 

من داراى املاح زیادى از قبیل آهن – کلسیم – فسفر – منیزى – پتاسیم – سدیم و منگنز مى باشم . من از میوه هاى خنک بوده و این خاصیت در انواع ترش من بیشتر است . اقسام درشت من خاصیت نرم کننده دارند، ولى در این خاصیت هرگز به پاى آلو نمى رسند. خشک شده آنها که بیشتر به نام آلوچه خشکه فروخته مى شود، درمان خوبى براى ضعف اعصاب و کم خونى است ، اقسام مختلف من براى معالجه نقرس – رماتیسم و تصلب شرائین تجویز شده اند، همگى پیشاب آور بوده ، و اعمال کلیه را تنظیم مى نمایند.

 

جوشانده 25 تا سى گرم برگ درخت من ، کشنده کرم معده بوده و این خاصیت در مغز هسته من نیز مى باشد – سابقا جوشانده برگ مرا به عنوان تب بر مخصوصا براى مبتلایان به بیماریهاى ریوى تجویز مى کردند. برگ من نفاخ بوده ، و براى معده مضر است ، مگر آنکه همراه با یک مسهل خورده شود و براى این کار سابقا گلقند را تجویز مى کردند.

 

اقسام آلو
اقسام آلو تمام ترکیبات و خواص مرا داشته و به اضافه ملین خوبى مى باشند. خاصیت غذایى زیادى داشته و نیروبخش هستند و مى توان آنرا غذاى مخصوص ورزشکاران قرار داد. آلوى خشک قند زیادى دارد و براى مبتلایان به مرض قند خوب نیست . ولى گوجه فاقد قند بوده ، و قند خون را کم مى کند. مغز هسته و برگ درخت آن نیز داراى خاصیت ضد کرم است .

 

خاصیت مسهلى آلو مربوط به ماده چسبنده و املاح و سلولز آن مى باشد و به همین جهت مى توان گفت براى مداواى یبوست غذایى مفیدتر از آلو و انجیر نیست و این خاصیت در انجیر خشک و آلوى خشک زیادتر است . خوردن آلو قبل از غذا براى مبتلایان به سر درد و تبهاى صفراوى سودمند مى باشد.

 

تخمه اى که بعد از خوردن آجیل در معده پیدا مى شود، دوایى بهتر از آلوى خشک خیس کرده ندارد. لواشک آلو که از انواع کوهى ساخته میشود، اگر تمیز تهیه شده باشد پاک کنندهى روده و شکم خواهد بود. صمغع درخت گوجه و آلو به صمغ فارسى معروف است ، گرم تر از صمغ عربى بوده و براى سرفه مفیدتر مى باشد. خرد کننده ى سنگهاى کلیه و مثانه و  سنگهاى صفراوى است ، براى التیام زخم بسیار نافع بوده ، و سرمه ى آن براى کم کردن فشار چشم تجویز شده است . به این انگم و سایر صمغ ‌هاى درختى به نام فارسى گوج گویند و گویا کلمه گوجه از این نام گرفته شده باشد.