گاهی اوقات آدم افتخار میکند به یکسری از هموطن هاش که واقعا ایرانی اند. ایرانی بودن را نه در فخر فروشی به شکوه گذشته تاریخی خود، بلکه در اعمال خود متجلی می سازند و این میشود بزرگترین افتخار هر ایرانی. به گزارش ایران ناز یکی از این هموطن های عزیز، خانم ساناز سهرابی است ساناز ۲۹ آذر بود که با اجرای یک پرفورمنس آرت به نام: تحریم ها جنگ خاموش
در مقابل سازمان ملل در نیویورک، توجه مردم دنیا را به سمت موضوع "تحریم های غرب علیه ایران" جلب کرد هدف او از اجرای هنری اش این بود که در افکار عمومی درباره تأثیر منفی تحریمها روی سلامت مردم ایران ، حساسیت ایجاد کند.
او در این کار، از ۲۶ هزار کپســول استفاده کرد که طی هفتههای گذشته با روایتهای بیماران ایرانی و مشکلاتی که در پی کمبود یا افزایش قیمت دارو برای شان به وجود آمده پر شده بود. ساناز سهرابی ضمن قرار دادن این کپسولها روی زمین، آنها را میان عابران و نیز افرادی که از درب سازمان ملل بیرون می آمدند پخش کرد.
ساناز سهرابی، اجرای هنری اش را به منوچهر اسماعیلی، پسر پانزدهسالهی اهل دزفول استان خوزستان، که ماه گذشته ( آبان) بخاطر دسترسی نداشتن به داروی هموفیلی جان خود را از دست داد تقدیم کرد.
ممنون ساناز سهرابی که صدای مردم کشورت شدی و به جای ما فریـــاد زدی..
بر دستان هنرمندت بوسه میزنم
به عنوان یک هموطن از تو متشکرم
سربلند و پاینده باشی