فاضل نظری شاعری جوان

راوی شعرهای «سوار قطار فردا»، تلخ است و این تلخی نه‌فقط برخاسته از اندوهی شخصی، که گویا گره‌خورده با فجایعی است که این راوی می‌بیند و تصویر می‌کند. او راوی جهانی زخم‌خورده است و ناظر بر حال، دل مشغول گذشته و نگران آینده، این جهان را به تصویر می‌کشد، تصویری که نه گزارشی از حوادث جهان که مابه‌ازای خیالی‌شده این حوادث در ذهن شاعر است و راهی به پس و پشت آنچه در ظاهر واقعیت پیداست، از خلال تخیل، چنان که در شعری می‌سراید: «آنچه پنهان کرده‌اید سال‌ها به فریب/ بیرون می‌کشم از پسینه و اندرونه‌تان.»

راوی شعرهای مجابی نه بازگو‌کننده دغدغه‌های خصوصی و شخصی خود که دارای یک درون و ذهن جمعی است یا به بیانی، درونی‌کننده آنچه در بیرون و برای همه رخ می‌دهد. او درونی‌کننده اضطراب‌های جمعی آدم‌ها و برگرداننده آنها به زبان شعر است: «کابوس خوف‌انگیز رویارو/ راه خواب بر بی‌پناهان بسته.» راوی شعرهای مجابی در بیداری کابوس می‌بیند و شعرها خود شکل کابوس‌اند. البته گاهی هم از دل فضای گرفته و تلخ و مضطرب شعرهای مجابی، آفتابی سر بر می‌کند.

شاعر ملی‌گرا د ایران که بود؟

ادیب برومند در پیشگفتاری که در آغاز این کتاب نوشته در مورد شعر خود اینگونه توضیح می‌دهد: «سبک من در شعر نئوکلاسیک است، با این توضیح که ظرف و وزن اشعارم همان وزن‌های پیشین است ولی با زبان ادبی امروز و تغییراتی در شکل و ترادف قافیه‌ها و مطالب نو و بی سابقه در ادبیات کلاسیک و تصویرسازی‌ها و مضمون‌های جدید و به کارگیری پاره‌ای از واژه‌های امروزی و اصیل که به عقیده نگارنده، بسیاری از استادان ادب نیز نوگرایی را در شعر، در همین زمینه ارزیابی کرده‌اند.» مجموعه اشعار ادیب برومند در دو جلد منتشر شده است.