بقیه ارگانها بدن به جز کلیهها از بدن خارج میشدند. قلب افراد مرده در بدنها باقی میماند زیرا آنها تصور میکردند که همه احساسات و عواطف و تفکر فرد توسط قلبش صورت میپذیرد و به همین دلیل قلب نیز در بدن باقی میماند.
مومیایی
پس از شستشوی دوباره بدن افردی که تمام ارگانها بدنشان را از دست داده بودند آنها آماده مومیایی شدن میشدند. بدن این افراد ابتدا با پودری به نام “ناترون” پوشیده میشد. این پودر را مصریهای قدیم از ترکیبات سدیم در سواحل نیل بدست آورده بودند . این ماده باعث جذب بالای رطوبت میشد و میتوانست بدن را بدون آنکه تغییری در رنگ و شکل پوست ایجاد کندخشک کند.
بدن افراد برای مدت 35 تا 40 روز آغشته به این پودر باقی میماند تا به طور کامل خشک شود. در این مدت یک نفر باید به طور متوالی از جسد مراقبت میکرد زیرا بوی شدید ناشی از آن میتوانست توجه لاشخورها را به خود جلب کند و مومیایی را به خطر بیندازد.بعد از این مدت، جسد به خانه “تمیز سازی” منتقل میشد. در این خانه، داخل بدن هم با “ناترون” پر شده و بدن به مرکز “باند پیچی” منتقل میشد.
باندپیچی شدن اجساد کار بسیار مهمی بود که برای مدت دست کم یک یا دو هفته به طول می انجامید. افراد ثروتمند برای این کار مقدار بسیار زیاد پارچه “لینن” را به مومیاییها میدادند تا اجسادشان را در آنها بپیچند."مصریان باستان معتقد بودند قلب شخص مرده را خدایان وزن میکنند ، تا ارزش شخص برای زندگی بعدی تعیین شود"
آنها برای باند پیچی کردن اجساد ابتدا از دستها و پاها شروع میکردند و همه نقاط را به خوبی پوشش میدادند. وقتی همه جای بدن به خوبی جداگانه باندپیچی میشد نوبت به باند بستن به تمامی بدن میرسید. آنها با استفاده از چسبهای قوی باندها را به شکلی میچسباندند تا از بدن جدا نشود و به اصطلاح هوا به بدن نرسد.
قابل توجه است که عقاید مصر باستان و برخی از نمادهای آنان امروز در نظریات و زندگی نظام سلطه و غرب ساخته آن نمود پیدا کرده است . و مبنای اومانیسم و ماتریالیسم و بسیاری از اعتقادات دیگر غرب را میتوان در عقاید مصر باستان یافت که توسط فراماسونرها رشد و نمو پیدا کرده است.