بهرهمندی از خواب کافی راهکار مفید دیگری است. خواب کم، باعث میشود که قشر پیش پیشانی مغز خوب عمل نکند. این عملکرد ناقص مثل آن است که این بخش از مغز با کمبود خفیف اکسیژن روبهرو شده باشد که این عارضه به دلیل نقش مهمی که برای این بخش از مغز در کنترل رفتار ارادی سراغ داریم، برای خودکنترلی اصلاً خوب نیست. به علاوه خواب ناکافی بهخصوص اگر مزمن هم شده باشد،
ساختارمندی و نظم در حفظ و ارتقای خودکنترلی نقش مهمی دارد. داشتن یک برنامه منظم برای خوردن و خوابیدن به عملکرد بهتر بدن کمک میکند، عملکرد مناسب بدنی هم به خودکنترلی بیشتر کمک میکند. به عبارت دیگر، داشتن یک برنامه منظم در رسیدن به هدف بسیار کمک کننده است.
جدولی از مزایا و معایب ایجاد کنید. این راهکار به معنای آن است که با خود فکر کنید دقیقاً چه کاری میخواهید انجام دهید و بعد فهرستی از نکات مثبت و منفی تصمیمتان تهیه کنید. به عنوان مثال اگر میخواهید دیگر با داد و بیداد با دیگران صحبت نکنید در این صورت هدف شما این میشود که صرف نظر از اینکه خلقتان باز باشد یا تنگ،
به جایگزین کردن رفتارهایتان فکر کنید. فهرستی که از مزایا و معایب رفتار مخربتان تهیه کردهاید در اینجا کمک زیادی به شما خواهد کرد. دوباره به فواید رفتاری که آن را مشکلساز شناختهاید به دقت نگاهی بیندازید. همچنین فواید رفتار جدیدی را که میخواهید به جای رفتار قبلی پیش بگیرید فهرست کنید. سعی کنید نکات مثبت رفتاری را که میخواهید آن را جایگزین رفتار مشکلساز قبلی خود کنید مورد توجه بیشتری قرار دهید و افزایش پیدا میکند.