وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

شوک و سنکوپ و راه های پیشگیری از آن

شوک و سنکوپ و راه های پیشگیری از آن
۱- سنکوپ وازوواگال: این گروه حدود ۷۵ درصد موارد سنکوپ را تشکیل می دهد و در آن حمله سنکوپ بدنبال یک حادثه دردناک و یا هیجان ناراحت کننده رخ می دهد. علت از دست رفتن هوشیاری در این حال احتمالا کاهش جریان خون مغز ناشی از اختلال در خود تنظیمی عروق مغزی است.

۲- سنکوپ رفلکسی: سنکوپ های رفلکسی بدنبال افزایش تهویه و تنفس تند ، سرفه شدید ، حمام یا وان آب داغ ، اجابت مزاج و یا ادرار کردن رخ می دهد.

۳- سنکوپ ناشی از کاهش بازگشت خون وریدی: کاهش بازگشت وریدی بدنبال مانور والسالوا ، افت فشار خون و یا ایستادن طولانی می تواند باعث ایجاد سنکوپ شود.

۴- سنکوپ قلبی: سنکوپ با منشا مشکلات قلبی ممکن است بدنبال آریتمی های قلبی ، انسداد راه خروجی بطن چپ ، کاردیومیوپاتی ها و یاکم خونیرخ دهد.

۵- سنکوپ سایکوژنیک ( روانی): این حالت یک سنکوپ واقعی نبوده و به علت واکنش های تبدیلی ناشی از استرس ها و هیجانات ایجاد می شود و به همین دلیل به آن سنکوپ کاذب نیز می گویند.به طور کلی وقوع سنکوپ در دوران کودکی نادر بوده ولی شیوع آن در دوره نوجوانی خصوصا در دختران، افزایش می یابد، به طوری که ۱۵ درصد افراد قبل از سن ۱۸ سالگی آن را تجربه می کنند.

علائم بالینی: در شرح حال، در مرحله آغازین سنکوپ، علائم بیمار شامل احساس سبک سری، رنگ پریدگی، تعریق، تهوع، طپش قلب و کاهش بینایی است. این علائم معمولا بیش از چند ثانیه طول نمی کشند و به دنبال این مرحله از دست دادن هوشیاری رخ می دهد که در دو سوم موارد کمتر از ۵ دقیقه و در مابقی بین ۵ تا ۳۰ دقیقه ادامه می یابد.

در معاینه، باید به علائم حیاتی، نبض های محیطی و مرکزی، تغییر وضعیتی فشار خون و نبض، ریتم ضربان و صداهای اضافی در سمع قلب و معاینه عصبی بیمار توجه کرد.حدود ۴۰ درصد موارد سنکوپ با تشنج همراه است و بدنبال آن گیجی بیمار تا چند دقیقه به طول می انجامد. در بیماران مبتلا به سنکوپ که دچار تشنج می شوند سابقه خانوادگی منفی است و نوار مغز بیمار طبیعی می باشد. علت تشنج در این بیماران مشخص نیست.

گاهی تشخیص بین سنکوپ و صرع دشوار است. بطور کلی هر چه طول مدت بیهوشی بیمار بیشتر باشد، احتمال وجود یک حمله صرع بیشتر است و در چنین بیمارانی تجویز دارو های ضد تشنجی می تواند از تعداد حملات بکاهد.باید در نظر داشت که سنکوپ خود می تواند یک عامل محرک برای شروع تشنج در یک بیمار مبتلا به صرع باشد.

بررسی های تشخیصی:

مهم ترین اقدام تشخیصی در کودکان و نوجوانان با سنکوپ مکرر، بررسی مداوم نوار قلبی و انجام اکوکاردیوگرافی برای رد مشکلات قلبی نظیر آریتمی ها است. به عنوان یک قاعده کلی، این دسته از بررسی ها بیشتر از گرفتن نوار مغز، که غالبا در این بیماران طبیعی می باشد، کمک کننده خواهند بود.تصویر برداری از مغز نیز غالبا طبیعی بوده و بجز پرداخت هزینه و اتلاف وقت نتیجه دیگری ندارد.

اقدامات درمانی:

بهترین اقدام درمانی در سنکوپ، اطمینان دادن به بیمار و والدین است.اتساع حجم داخل عروقی با قرص های نمک همراه با مایعات کافی و یا نوشیدنی های حاوی الکترولیت و آموزش به بیمار برای انجام انقباضات ایزومتریک بازو و یا قرار دادن متقاطع پاها برای خاتمه دادن به سنکوپ می تواند کمک کننده باشد.در صورت ادامه علائم علی رغم اقدامات فوق، می توان از دارو های تنگ کننده عروق استفاده کرد خیلی مناسب است.