یکی از اعمالی که بسیار در دین مبین اسلام به آن سفارش شده، مراقبت و پرستاری از بیماران است، به نحوی که برای آن پاداشی عظیم معین شده است.
در این باب حضرت محمد (ص) فرموده اند: هر کس یک شبانه روز بیماری را پرستاری کند، خداوند او را در روز رستاخیز به همراه ابراهیم خلیل برمی انگیزد و به مانند بَرقی درخشان از پل صراط عبور می نماید، همچنین حضرت علی (ع) در این باره می فرمایند: هر کس در برآوردن نیاز بیماری بکوشد، خواه آن را برآورد و خواه برنیاورد، از تمام گناهان خویش پاک می شود؛ همانند روزی که از مادر زاییده شده است.
علاوه بر این پیامبر (ص) در روایتی دیگر میزان اجر و ثواب یاری رساندن به فرد بیمار را چنین بیان می دارند:
مَن اطعَمَ مَریضاً شَهوتَهُ، أطعَمَهُ اللهُ مِن ثِمارِ الجَنَّة؛
هر کس غذایی را که بیمار هوس کرده برای او فراهم نماید و به او برساند، خداوند از میوه های بهشتی (به ازای کارش) قسمت و روزی او می گرداند، که این روایات خود بیانگر اهمیت و جایگاه ویژه و منحصر به فرد مراقبت و نگهداری از بیماران در مبین اسلام می باشد.