میوهٔ درخت بادام و خواص آن

به طور كلی مواد مغذی میوه كال و نارس بادام كمتر از میوه‌های رسیده است و از نظر كلسیم، آهن و به طور كلی املاح معدنی در سطح پایین‌تری قرار دارد. رسیده این میوه افراد را در برابر بیماری‌هایی چون پوكی استخوان ، افزایش كلسترول ، كم‌خونی و چسبندگی روده‌ها محافظت می‌كند، اما تا وقتی كال است از این ویژگی‌ها برخوردار نیست.البته این میوه در صورت عدم افراط و رعایت برخی نكات بهداشتی فایده مهمی چون جلوگیری از گرفتگی عضلات دارد.

در واقع میوه سبزرنگی نظیر چغاله بادام كه كال و نارس است سرشار از كلروفیل است. كلروفیل داخل بدن در مسیر كانال گوارشی به تولید منیزیم كمك شایانی می‌كند و از آنجا كه منیزیم برای كاهش گرفتگی عضلات نقش بسزایی دارد، خوردن متعادل آن می‌تواند تا حدی در بهبود گرفتگی عضلات مفید واقع شود.

از سوی دیگر این نوبرانه تركیبات اسیدی دارد كه وجود آنها در معده مانع آسیب رسیدن به بافت معده و بروز سرطان معده می‌شود؛ البته باید گفت این نوبرانه از نظر ویتامین C كامل نیست و كم كالری بودن آن نیز موجب لاغری نمی‌شود.

این میوه اغلب هضم سنگینی دارد و از آنجا كه با هدف كسب سود بیشتر توسط باغداران با وسوسه دلالان و واسطه‌ها زودهنگام عرضه می‌شود بیش از حد كال و نارس بوده و طبیعت آن بسیار سرد است به گونه‌ای كه فرد با مصرف بیش از اندازه آن به اصطلاح عامیانه سردی می‌كند و گاهی دچار عوارضی از قبیل دل‌درد، تهوع، اسهال و سردرد می‌شود.

اگر چغاله بادام به صورت بهداشتی كمپوت، خورش یا ترشی شود مصرف متعادل آن می‌تواند تا حدودی مواد مغذی را به بدن برساند.چون این میوه با پوست مصرف می‌شود باید حتما در ضدعفونی كردن و شستن آن دقت كرد.