نقش ‌والدین‌ در‌ كنترل دعواهای ‌خواهر و برادر

خانواده‌هایی كه فرزندان پسر و دختر دارند، حتما شاهد دعواهای آنها بوده‌اند. روان‌شناسان كودك براین عقیده‌اند كه نزاع پسر و دختر در خانه، امری بدیهی است؛ اما نقش والدین در مدیریت این نوع دعوا‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد؛ چراكه این‌گونه رفتارهای غلط از سوی فرزندان، پیامدهای سوئی بر خلق و خوی آنها در آینده خواهد گذاشت و از آنها در آینده افرادی عصبی، تندمزاج و بداخلاق خواهد ساخت.

 

آنجا كه والدین باید نگران شوند
شاید بسیاری بر این گمان باشند كه دعوای برادر و خواهر امری طبیعی است و نباید خیلی نگران بود؛ زیرا با بالا رفتن سن‌شان، این مشكل خودبه‌خود برطرف می‌شود؛ اما تحقیقات ثابت كرده كه تمامی رفتارها و ناهنجاری‌های اخلاقی در سنین بالا، ریشه در كودكی افراد دارد و عمدتا افراد عصبی، بداخلاق و عبوس از كودكی این‌گونه آموزه‌ها را دیده‌اند و خشت اول این رفتار زشت در كودكی گذاشته شده است.

 

طبیعتا این دسته از افراد در كودكی علاوه بر همسن و سالانشان با خواهر یا برادر خود نیز رفتاری غلط داشته‌اند؛ اما چون والدین این موضوع را جدی نگرفته‌اند، این داستان سریالی ادامه پیدا كرده و در سنین بالاتر تبدیل به یك مشكل اخلاقی شده است.
 

1ـ به نیازهای عاطفی كودكتان پاسخ مناسبی بدهید؛ به این معنی كه در طول روز فارغ از لحظات معمول زندگی، چند ساعتی با آنها صحبت كنید. شما با این كار علاوه بر این‌كه محبتتان را به آنها نشان می‌دهید، صمیمیتی را بین آنها حكمفرما می‌كنید و به مرور می‌آموزند كه مشكلاتشان را از راه گفت‌وگو حل كنند.

 

2ـ سیستم تشویق و تنبیه را بین آنها با رعایت تعادل برقرار كنید. به این معنا كه وقتی می‌بینید با هم رابطه‌ خوبی دارند و در حال بازی و تفریح هستند، به جمعشان بپیوندید و علاوه بر بازی كردن با آنها، این رفتار زیبایشان را تشویق كنید. در عوض نسبت به دعواهایشان حساسیت داشته باشید و اجازه ندهید كه قبح نزاع بین خواهر و برادر از بین برود و در هر حال این رفتار را زشت و ناپسند بدانند.

 

3ـ هرگز رفتارهای خوب یكی را به رخ دیگری نكشید؛ به بیان دیگر از مقایسه كردن آنها بپرهیزید. كودكان تحمل ندارند كه به هر دلیلی والدین از یكی‌شان راضی باشد و از دیگری ناراضی. این رفتار نوعی حسادت و تنفر آنها از یكدیگر را ایجاد می‌كند.