برنزه کردن پوست

قدرت برنزه کردن آفتاب به دلیل وجود اشعه ماوراء بنفش آن می باشد. این اشعه که یک درصد کل انرژی خورشید را تشکیل می دهد، قابل جذب ترین اشعه بوسیله پروتئین های سلول های لایه اپیدرم یا روپوست است.

بدین لحاظ پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید، ابتدا پروتئین های سلولی موادی را آزاد می کنند که سبب اتساع عروق کوچک خونی لایه درم یا میان پوستی گشته و در نتیجه قرمز می شود. این قرمزی پس از چند ساعت تشدید می شود و بعد از سه یا چهار روز به تدریج کاهش می یابد. بنابراین تحت تاثیر اشعه ماورا بنفش، پیگمانتاسیون یا مواد رنگی پوست به سرعت ظاهر می شوند.

شدت تشکیل این مواد رنگی ، بستگی به مدت زمان و چگونگی قرار گرفتن در معرض تابش آفتاب دارد. حمام آفتاب باید از کم شروع شده و به تدریج افزایش یابد. اگر بین دو حمام آفتاب ، سه روز فاصله افتد و بعد یکباره بدن جلوی آفتاب قرار گیرد، خطر آفتابسوختگی وجود دارد. از سوی دیگر، شرایط جوی مانند باد و رطوبت در کیفیت پوست و طیف خورشید ، در تغییر رنگ پوست دخالت دارند.

 

برنزه شدن کنار دریا

چون قدرت سرد کنندگی آب دریا، بیشتر از هوا می باشد ؛ به عبارت دیگر تماس بدن با آب 20 درجه، احساس سرمای صفردرجه را بر پوست ایجاد می نماید، بنابراین بعد از حمام آفتاب ، وقتی به داخل آب وارد می شویم، احساس خروج از یک محیط 50 درجه و ورود به یک محیط صفر درجه را پیدا می نماییم؛ حال اگر پوست بدن چرب باشد، در آب دریا سرمای کمتری احساس می شود. در سواحل دریا، برای برنزه شدن و جلوگیری از آفتابزدگی باید از روغن یا کرم ضد آفتاب استفاده شود و تمام بدن به آن غشته گردد.

 

 

پایگاه فرهنگی تفریحی ایران ناز