گوجهفرنگی از هزاران سال پیش وجود داشته است، ولی البته به اندازه یك گیلاس بوده است و كمكم در اثر پرورش درشتتر شده است. خاستگاه اصلی این گیاه آمریكای جنوبی است. در قرن شانزدهم در كشور پرو به مقدر زیاد كشت میشده است.
در قرن هفدهم گوجهفرنگی به انگلستان و هلند راه یافت و چون بسیار گران بود فقط مردم ثروتمند میتوانستند از آن استفاده كنند و به نام سیب عشق معروف شد.
گوجهفرنگی در حال حاضر در تمام مناطق دنیا كشت میشود و تقریبا در تمام فصول سال وجود دارد. گوجهفرنگی انواع مختلفی دارد و حدود 16 نوع آن در بازار به فروش میرسد.
درون گوجه
گوجهفرنگی سرشار از ویتامینهای آ، ب 1، ب 2، ث و مواد معدنی ازجمله كلسیم، فسفر، سدیم، پتاسیم، منیزیم، آهن، مس، روی، ارسنیك و كبالت است.
100 گرم گوجهفرنگی خام حاوی 20 كالری انرژی، یك گرم پروتئین، 11 میلیگرم كلسیم، 6/0 میلیگرم آهن، 1100واحد بینالمللی ویتامین آ، 3/0 گرم چربی، 06/0 میلیگرم ویتامین ب 1، 04/0 میلیگرم ویتامین ب 2 و 23 میلیگرم ویتامین ث است.
در گوجهفرنگی رسیده، تقریبا تمام آمینواسیدهای اصلی به استثنای تریپتوفان وجود دارد. قند موجود در گوجهفرنگی رسیده، گلوكز فروكتوز و ساكاروز است كه البته میزان آن اندك است. رنگدانه اصلی گوجهفرنگی لیكوپن بوده كه سبب رنگ قرمز آن میشود. پوست گوجهفرنگی حاوی مقادیر فراوانی از كاروتینوئیدها بوده كه به وسیله سلولهای روده انسان جذب میشود. بنابراین اغلب توصیه میشود كه این سبزی خوشطعم را همراه با پوست میل كنید. گوجهفرنگی به علت دارا بودن مواد مغذی زیاد و كالری پایین، یكی از پایههای اصلی رژیمهای غذایی است.
10 نكته
1- میوه نارس گوجهفرنگی سمی است و باید از خوردن آن پرهیز كرد. در گوجهفرنگی سبز و نارس مادهای سمّی به نام سولانین وجود دارد كه خوردن آن موجب مسمومیت شده و ایجاد دل پیچه، اسهال و باز شدن مردمك چشم میشود.
2- در چین از جوشانده ریشه، شاخهها و برگهای مسن گوجهفرنگی برای رفع دنداندرداستفاده میشود و خود گیاه نیز خاصیت حشرهكش دارد.
3- لیكوپن موجود در گوجهفرنگی، نوعی آنتیاكسیدان است كه مانع ایجاد كلسترول بد خون میشود و به همین دلیل از بروز حملات و بیماریهای قلبی جلوگیری میكند. توجه داشته باشید مصرف گوجهفرنگی پخته، موجب جذب لیكوپن بیشتری در بدن میشود.
4- گوجهفرنگی حاوی انواع ویتامینهای گروه ب است، به همین دلیل داروی مناسبی برای رفع عصبانیتهای افراد است. مصرف مداوم گوجهفرنگی همراه با غذا و به صورت سالاد، سیستم عصبی بدن را تقویت كرده و آرامش را به همراه خواهد آورد.
5- گوجهفرنگی یكی از مهمترین منابع ویتامین آ است. به همین دلیل درتقویت بینایی، تقویت و سلامتی پوست و مخاطها و رشد استخوانها مفید است.
6- گوجهفرنگی به دلیل داشتن ویتامینهای ث و آ فراوان دستگاه ایمنی بدن را تقویت كرده و بدن را در برابر امراض وبیماریهای عفونی مقاوم میسازد.
7- اگر پوست شماكك و مك دارد، هر روز آن را با آب گوجهفرنگی تمیز كنید، كمكم كك و مكها را از بین میبرد.
8- گوجهفرنگی ورم مفاصل را برطرف میكند و برای مبتلایان به نقرس و رماتیسم مفید است.
9- گوجهفرنگی به دلیل نداشتن سدیم و قند، غذای مناسبی برای افراد مبتلا به دیابت و فشار خون است.
10- توجه داشته باشید خوردن گوجهفرنگی، برای بعضی بیمارانی كه دچار حساسیت یا آلرژی (خارش بدن،قرمز شدن پوست، آسم، كهیر و…) هستند، ضرر دارد.
پایگاه فرهنگی تفریحی ایران ناز