از آنتن موبایل دوری کنید!!

بدترین انتخاب
فردریکه داووس، از ساکنان این شهر که عضو گروه «توقف نصب آنتن در برینداس» نیز هست، نحوه انتخاب این مکان را مورد انتقاد قرار داده و می‌گوید: «من فکر می‌کنم مکانی بدتر از این در تمام منطقه برینداس برای نصب یک سایت اصلی وجود نداشته باشد. این نقطه از شهر تنها 100 متر از کودکستان، دبستان و زمین بازی بچه‌ها، 200 متر از منطقه مسکونی و 300 متر از دانشکده بومی فاصله دارد. در حالیکه بچه‌ها نسبت به خطرات احتمالی این امواج آسیب‌پذیر‌تر از سایرین هستند، این اصلا درست نیست که آنتن‌ها را خیلی نزدیک مدارس نصب کنیم. زمین‌ها و فضاهای باز دیگری در این شهر کوچک وجود دارند که می‌توانند به سادگی جایگزین شوند».
معترضان به گزارش بنیاد بیو نیز استناد می‌کنند که در آن تعدادی از متخصصان صاحب‌نام سلامتی بر کاهش توان سایت‌های اصلی پافشاری کرده‌اند. آنها می‌گویند این گزارش به صراحت می‌گوید امواج رادیویی می‌توانند به مشکلات سلامتی مخصوصا در کودکان منجر شوند.
علاوه بر این باید به افراد خاصی اشاره کرد که علائمی از حساسیت به میدان‌های الکترومغناطیسی را نشان می‌دهند.
پروفسور دومینیک بلپوم، از دانشگاه دسکارتس در پاریس و مدیر انجمن تحقیقات سرطان آرتاک، یکی از موافقان این گزارش است. او می‌گوید: «ما آزمون‌های عینی مختلفی داریم که شاهد بعضی اختلالات عملکردی غیرطبیعی در مغز هستند و احتمال می‌دهیم علائمی که در این بیماران بروز می‌کند با میدان‌های الکترومغناطیسی پیرامون آنها مرتبط باشد».
از افراد مبتلا به حساسیت شدید نسبت به این امواج که بگذریم، تحقیقات دیگر دانشمندان و سازمان بهداشت جهانی هیچ خطر مشخصی را برای سلامت عمومی در اطراف میدان‌های الکترومغناطیسی ذکر نکرده است.
جین ماری دانجو، از مجمع اپراتورهای تلفن همراه فرانسه، «آفم»، از این دیدگاه حمایت می‌کند و می‌گوید: «سازمان بهداشت جهانی تصریح کرده است که هیچ ارتباطی میان بیماری‌یی که این افراد از آن رنج می‌برند و وجود آنتن‌های تلفن همراه در محل یا امواج الکترومغناطیسی وجود ندارد».

رویکرد محتاطانه
تفاوت فاحش میان دیدگاه‌های کارشناسان، تصمیم‌گیری نهایی را برای جامعه دشوار کرده است. علاوه بر این، اثبات امن بودن محیط اطراف آنتن‌ها به ساکنان مناطق همجوار، برای اپراتورهای تلفن همراه کاری بسیار دشوار است.
به همین دلیل دستگاه قضایی فرانسه و معترضان تلاش می‌کنند با این مسئله با‌احتیاط برخورد کنند. آنها معتقدند واکنش نشان دادن در برابر یک خطر بالقوه، بسیار بهتر از منتظر ماندن و برخورد نهایی با این واقعیت است که سلامت همگانی به خطر افتاده و دیگر راه جبرانی وجود ندارد.
خانم داووس می‌گوید: «اپراتورهای تلفن همراه و دولت قصد ندارند به ما اثبات کنند که آنتن‌ها هیچ خطری را متوجه ما و کودکانی که این اطراف ساکن هستند، نمی‌کنند. ما نمی‌خواهیم 10 سال را با شک و تردید اینجا زندگی کنیم و پس از آن شاهد گسترش بیماری‌ها میان کودکانمان و مردم ساکن منطقه باشیم».
شاید این پرسش که بهترین مکان برای نصب آنتن‌ها کجاست و کم‌خطرترین توان ممکن برای سایت‌ها چقدر است، برای همیشه بی‌جواب بماند.