وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

بیوگرافی آلپاچینو

بیوگرافی آلپاچینو
متولد:25 آوریل 1940

هنگامی كه آلپاچینو با فیلم قهوه چینی به بیست و پنجمین فستیوال بین المللی فیلم تورنتو وارد شد،
 
حضورش همگان را شگفت زده نمود. او به اتفاق روبرت دنیرو بعنوان خدایان بازیگری شور و هیجان بزرگی در فستیوال به راه انداختند كه تا آنروز بی سابقه می نمود.

آلپاچینو كه تنها فرزند "سالواتوره" و "رز پاچینو" بود در بیست و پنجم آوریل 1940 در ایتالیا بدنیا آمد و هنگامی كه تنها دو سال بیشتر نداشت پدر و مادرش از یكدیگر جدا شدند و از آن پس او با مادرش زندگی می كرد.

از همان دوران كودكی به لحاظ اینكه مادرش یك هنرپیشه بود با دنیای بازیگری آشنا شد و شخصیتش بعنوان یك بازیگر در فیلمهایی كه با مادرش بازی می كرد، شكل گرفت.

او تحصیلش را از مدرسه ابتدایی بازیگری آغاز نمود و در 14 سالگی وارد مدرسه عالی بازیگری شد. اما نتوانست هیجكدام از كلاسهای آكادمیك را به پایان برساند و در نهایت از آنجا اخراج گردید.

از آن پس او به شغلهای مختلفی دست زد تا توانست با سرمایه ای كه از این كارها بدست آورده بود در استودیوی هنری "هربرت بركوف" ثبت نام نماید. او در آنجا زیر نظر "چارل لاتون" آموزش دید و با سعی و كوشش فراوان توانست در سال 1966 جایگاهی برای خود در میان بازیگران باز نماید. او بعنوان نقش مقابل "جیمز ارل جونز" در تئاتر "خزشهای صلح" اولین كار هنری خود را آغاز نمود و بعد از آن بخاطر نقش "مورفی" در "سرخپوستها برانكس را میخواهند" موفق به دریافت جایزه ویژه گردید.

او در فصل 68-67 بعنوان بهترین بازیگر تئاتر جامعه برادوی انتخاب شد. چند سال بعد او توانست با بازی در "ببر كراوات می زند" كه 39 بار به اجرا درآمد مجدداٌ توجه منتقدین و رسانه ها را بخود جلب نموده و اولین جایزه "تونی آوارد" را دریافت نماید.

در سال 1969 بعنوان سیاهی لشكر در اولین فیلم خود با عنوان "من ناتالی" بازی كرد و بعد از آن در سال 1971 در فیلم "وحشت در پارك سوزن" نقش آفرینی كرد.

در همین زمان بود كه "فرانسیس فورد كاپولا" كارگردان شهیر و صاحب سبك سینمای غرب با وجود فشارهای زیادی كه از جانب استودیو بر او وارد می آمد نقش "مایكل كورلئونه" را در فیلم پدر خوانده به آلپاچینو سپرد و او نیز با زیبایی هرچه تمامتر در آن فیلم نقش آفرینی كرد و توانست جایزه اسكار بعنوان بهترین بازیگر نقش دوم از آن خود كند.

آلپاچینو كار هنری خود را با نقش "سرپیكو" در قسمت دوم فیلم "پدرخوانده" و "یك بعدازظهر سگی" ادامه داد كه در آْنها نیز موفق به دیافت جایزه اسكار شد.

اگر چه بخاطر انقلابهایی كه در كشورش رخ داد او مجبور شد در كار خود چند سالی را توقف نماید اما مجدداٌ با آثاری همچون "صورت زخمی"، "دریای عشق" و "فرانكی و جانی" خاطرات بیاد ماندنی و قابل توجهی را در اذهان آفرید و در سال 1977 او مجدداٌ برنده جایزه تونی آوارد گردید.

او ترجیح می داد همیشه بعد از بازی در یك فیلم كار كوچكی را نیز روی صحنه انجام دهد. بازیهای او توانست لحظات بزرگی را در پرده سینما بوجود آورد.

در دهه 90 شاهد هنرنمایی او در فیلمهایی همچون قسمت سوم "پدرخوانده"، "مخمصه" و "وكیل شیطان" بودیم كه او توانست در نهایت پنجاه و هشتمین جایزه ویژه "یك عمر تلاش مستمر" را كسب نماید.

در سال 2002 او بهمراه "روبین ویلیامز" و "هیلاری اسوانك" در فیلم "بی خوابی" ایفای نقش نمود و حال نیز در جدیدترین كار خود در سال 2005 با فیلم "تاجر ونیزی" نظر تمام جشنواره های معتبر جهان را به خود جلب نموده است. او در یكی از جدیدترین مصاحبه های خود عنوان نموده كه با گذشت 64 سال از سن خود احساس می كنم هنوز هم كاری ماندگار برای سینمای جهان انجام نداده ام و می خواهم همچنان بدنبال بهترین نقش عمرم بگردم.

اخیراٌ "جك نیكلسون" یكی از ستاره های پرفروغ هالیوود در مصاحبه خود با مجله سینمایی" ورایتی" عنوان نمود كه "فرانسیس فورد كاپولا" قبل از آلپاچینو نقش مایكل كولئونه را در در اثر با عظمت پدر خوانده به او پیشنهاد داده و او چون در آن زمان معتقد بوده كه نقش یك ایتالیایی را باید یك ایتالیایی بازی نماید به پیشنهاد كاپولا پاسخ منفی داده است و بدین ترتیب یكی از بزرگترین فرصتهای زندگی هنری خود را از دست داده است. او كه تا كنون دوبار موفق به دریافت جایزه پراعتبار اسكار شده است ههمچنین اعتراف نموده كه آلپاچینو در فیلم پدر خوانده با بازی حیرت انگیزش واقعاٌ همان مایكل كورلئونه است و هرگز كسی نمی توانسته آنچنان قدرتمند در قالب آن نقش تاریخی ظاهر شود و بدین خاطر همیشه او را تحسین می كند.