راهکارهایی برای بهترین عکاسی از شهاب باران

نشریه پاپ ساینس در آخرین شب از نمایش آسمانی شهاب باران برساوشی راهکارهایی را برای عکاسی موفق از چنین پدیده های آسمانی منتشر کرده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، هر سال در ماه آگوست آسمان شب توسط شهاب باران برساوشی بمباران می شود، پدیده ای که برای عکاسی فوق العاده است. اما قبل از اینکه دوربینهای خود را به سوی آسمان نشانه بگیرید، چند راهنمایی ساده برای اطمینان از اینکه عکسهای زیبایی به ثبت خواهید رساند می تواند کارساز باشد:

تاریکترین منطقه ممکن را بیابید: اگر در شهری بزرگ و درخشان که چراغهای متعدد خیابانهای آن را در شب به روشنی روز کرده زندگی می کنید، شانس چندانی برای عکاسی از یک شهاب سرگردان در آسمان نخواهید داشت. برای عکاسی از چنین پدیده ای نیاز به زمان نوردهی طولانی مدت و دریچه باز دیافراگم است و این به آن معنی است که نورهای محیطی به فریم عکس وارد شده و تصویر اصلی و مورد نظر عکاس را در میان شدت و فراوانی خود ناپدی خواهند کرد.

 

در صورت امکان برای عکاسی از شهاب باران باید به خارج از شهر رفت، جایی که چراغهای خیابانها و علامتهای نئونی بسیار محدودند و یا اصلا وجود ندارند، فقط فراموش نکنید برای کار گذاشتن ابزار عکاسی و مشاهده نشانه های کوچک بر روی دوربین در تاریکی به تعدادی چراغ قوه نیز نیاز دارید.

بیدار بمانید: بهترین زمان برای مشاهده شهاب باران پس از نیمه شب است اما با امتداد یافتن شب صحنه های هیجان انگیزتری برای دیدن و ثبت کردن شکل می گیرند و عکاسانی که بتوانند تا صبح بیدار بمانند می توانند عکسهای زیبایی را در آرشیو خود ثبت کنند.

به کلید شاتر دست نزنید: همه می دانند که داشتن سه پایه برای نوردهی طولانی مدت حیاتی است اما ارزش یک دکلانشور یا کنترل از راه دور معمولا دست کم گرفته می شود. دور نگاه داشتن انگشت دست از کلید شاتر دوربین می تواند از مکدر شدن تصاویر جلوگیری کند، به ویژه اگر سه پایه بر روی سطحی ناهموار قرار داشته باشد. در صورتی که نخواهید یکی از ابزارهای کنترل از راه دور را خریداری کنید، می توانید از گزینه "سلف تایمر" دوربین استفاده کنید تا شاتر دوربین به خودی خود و بدون نیاز به لمس انگشتهای دست باز نگه داشته شود.

جسمی را در پیش زمینه بگنجانید: اگر تمامی منظره یاب خود را با تصویر آسمان پر کنید، آنچه در انتها خواهید داشت تنها توده ای از رشته های نورانی و درخشان خواهد بود. اجسام دیگری مانند کوه ها را داخل کادر عکس قرار دهید، حتی اگر این اجسام کاملا تاریک باشند و تنها سایه ای ضد نور از آنها به جا بماند. این کار با وجود اینکه درجه سختی عکاسی را بالاتر خواهد برد، اما نتیجه عکاسی را برای شما خوشایند خواهد کرد. عکسبرداری در قالب RAW نیز می تواند بسیار کارآمد باشد زیرا بعدها می توانید "وایت بالانس" عکسهایی که در این قالب به ثبت رسانده اید را کمی تغییر دهید.

از لنز پرسرعت و واید استفاده کنید: این نقاط درخشان و کوچک آسمانی برای مدت طولانی در برابر لنزهای دوربین قرار نخواهند داشت از این رو بهترین راه برای اینکه بتوان به بیشترین مدت زمان عبور آنها از برابر لنزها دست یافت، باز نگاه داشتن دریچه دیافراگم در بالاترین میزان ممکن است. از آنجایی که شهاب ها به صورت نامنظم از آسمان عبور می کنند استفاده از لنز واید می تواند فرصت عکاسی از یکی از این شهابهای درخشان را در طول شب افزایش دهد.

از درجه حساسیت (ISO) مناسب استفاده کنید: در عصر دیجیتال استفاده از شیوه آزمون و خطا برای تعیین درجه درست حساسیت بسیار ساده است. هر دوربین عکاسی در برابر نوردهی در تاریکی واکنش متفاوتی دارد، از این رو از درجه حساسیت 800 آغاز کنید و آن را مطابق شرایط نوری و توانایی های دوربین  تنظیم کنید. استفاده از درجه های بالای حساسیت معمولا پارازیتهایی را در تصویر به وجود می آورد اما بهتر است از شکل گیری پارازیتهای پیکسلی درخشان و آزار دهنده در تصویر جلوگیری کرد.

 

یکی از روشها برای این کار استفاده از تکنیک کادر تاریک است که در آن به جای ثبت یک تصویر با مدت نوردهی بالا، چند تصویر با مدت نوردهی پایین تر، مثلا 5 دقیقه ای ثبت می شوند و با حذف نرم افزاری بخشهای تاریک عکسها و ترکیب بخشهای درخشان از بروز پارازیتهای نورانی و پیکسل دار در تصویر جلوگیری می شود.

زمان نوردهی را معین کنید: بیشتر دوربینهای دیجیتال با نوردهی 30 ثانیه ای مشکلی ندارند و پارازیها در این مدت زمان شکل نمی گیرند، این مدت زمان مناسبی برای جلوگیری از آغاز شکل گیری پارازیتها و خارج شدن آنها از کنترل عکاس است. همچنین نوردهی 30 ثانیه ای می تواند از تبدیل شدن ستاره ها به خطوط باریک و درخشان در تصویر جلوگیری کند.

هدف خود را در آسمان شناسایی کنید: زمانی که به آسمان نگاه می کنید، شهابها از یک صورت فلکی برای مثال از صورت فلکی برساوش در آسمان شمالی سرچشمه گرفته و دیده خواهند شد. برای چند دقیقه بدون منظره یاب دوربین به آسمان نگاه کنید تا دقیقا بدانید شهابها از کدام سو و به کدام جهت در حرکتند.

پشت سر هم عکس بگیرید: شهابها مانند شعله های آتش بازی کاملا غیر منتظره هستند و این ویژگی بخشی از خوشایند بودن عکاسی کردن از آنها است. از اینکه پشت سر هم عکس بیاندازید نترسید، هیچ چیز ناراحت کننده تر از این نیست که تنها چند ثانیه پس از بسته شدن دریچه شاتر شهابی درخشان از برابر دیدگان شما و دوربینتان در تاریکی آسمان گذشته و ناپدید شود.