گاهی هم کودک از ترس همکلاسیهای قلدرش و برای قانع کردن آنها دست به دزدی میزند تا از جمع همکلاسیها طرد نشود یا مورد تعارض قلدران قرار نگیرد.بنابراین بهترین واکنش از سوی والدینی که با رفتار دزدی کودک مواجهه میشوند، همدلی است.نباید در گام اول به دنبال علت رفتار باشیم چرا که در کودک مقاومت ایجاد میکند.والدین باید در گام های بعدی، مهارتهای ارتباطی مناسب به ویژه ابراز وجود را در کودک به وجود آورده و آن را تقویت کنند. کودکی که دزدی میکند و تن به خواستههای غیرمنطقی همکلاسیهایش میدهد، اعتماد به نفس پائینی دارد.
تقویت مثبت با گفتن کلمه «آفرین» در مقابل این نوع رفتار کودکان می تواند تشویق محسوب شده یا اقدام منفی مانند کتک زدن است، موجب افزایش چین رفتارهایی در کودکان می شود و هر دو اشتباه است.نکته قابل توجه این است که کتک زدن کودک به خاطر رفتار دزدی، کابوسهای شبانه و شب ادراری را در پی دارد. بنابراین والدین در مواجهه با این رفتار خودشان را کنترل و از خشونت و آسیب رساندن به فرزندشان دوری کنند.