چرا دیه زن نصف دیه مرد است؟

حساب دیه، حساب شخصیّت افراد نیست تا تصور کنیم که چون دیه زن نصف مرد است، پس شخصیّت او کمتر از مرد است.

زن و مرد در شخصیت انسانی یکسان هستند، و دیه، به هیچ وجه عنوان کننده قیمت انسان‏ها نیست، بلکه جبران خسارت مالی است. اگر کسی مردی را بکشد، به نان‏ آور خانه لطمه زده و ضربه اقتصادی بیشتری وارد کرده است و به همین دلیل جریمه بیشتری باید بپردازد.

 اگر کم و زیادی دیه براساس شخصیّت افراد باشد، باید هر کس یک شخصیّت علمی یا معنوی را کشت، قصاص و دیه بیشتری را متحمّل شود. در حالی که دیه ساده‏ترین افراد و برجسته‏ترین افراد، از نظر حقوقی یکسان است.

 در مسایل حقوقی، حضرت علی علیه السلام و ابن ملجم یکسان هستند و به همین خاطر حضرت علی علیه السلام در مورد قاتل خود فرمود:

«فاضربوه ضَربةً بضَربة. او یک ضربت به من زد، شما هم یک ضربت به او بزنید، نه بیشتر.» (نهج ‏البلاغه، نامه 47)

اگر دیه و قصاص برمبنای شخصیّت افراد باشد، همه ثروت و پول‏های دنیا را هم بدهیم، جبران یک ذره از شخصیّت علیّ بن ابیطالب علیهما السلام نمی‏شود.

آری، حساب دیه، حساب شخصیّت افراد نیست تا خیال کنیم که چون دیه زن نصف مرد است، پس شخصیّت او کمتر از مرد است.