نام علمی گیلاس (Prunus avium) و از خانواده ی (Rosaceae) می باشد. درخت گیلاس بدون خار و دارای میوه ی گوشت دار و محتوی یک هسته است. گیلاس میوه ی کوچک، گرد و ملین است که در هنگام چیدن به رنگ قرمز یا سیاه می باشد و دارای یک هسته است.در واقع در طبیعت سه نوع گیلاس به رنگ های قرمز، سیاه و زرد یافت می شود.گیلاس ها را همیشه رسیده می چینند زیرا پس از چیدن گیلاس ها به خوبی رشد نمی کنند و شما می توانید آن را تنها 1 تا 3 روز به خوبی نگهداری نمایید.
استفاده از گیلاس:
گیلاس ها را بهتر است تازه تازه پس از چیدن از درخت تناول کرد. اغلب از گیلاس، مربا و یا ژله درست می کنند زیرا نمی توان آن را به صورت تازه ذخیره و نگه داری کرد، ولی می توان گیلاس ها را فریز کرد؛ البته بهتر است که اول هسته های گیلاس در آورده شود.
فواید گیلاس:
بر طبق آخرین و بهترین اخبار به دست آمده مشخص گردیده که گیلاس ها منبع غنی آنتی اکسیدان ها هستند. گیلاس ها غذای متداولی در عصر حجر بوده اند و باستان شناسان بقایای هسته های گیلاس را در بسیاری از غارها و صخره های مسکونی ما قبل تاریخ یافته اند.
انواع گیلاس:
ارزش غذایی گیلاس,خواص دارویی گیلاس,در مورد گیلاس درخت گیلاس بدون خار و دارای میوه ی گوشت دار و محتوی یک هسته است گیلاس شیرین (Prunus avium) یک میوه فصلی است که امروزه به غیر از مصرف تازه ی آن، می توان به خوبی از میوه ی خشک گیلاس و یا به صورت آب میوه استفاده کرد.
گروه های گیاه شناختی زیر مجموعه درخت های گیلاس شامل: درختان آلو، هلو، بادام و زردآلو است و نه تنها از میوه درخت گیلاس، بلکه از شکوفه ها و چوب آن نیز استفاده می گردد. برای این که ارزش این گیاه را بدانیم کافی است بگوییم تمام قسمت های این میوه یعنی: گوشت، دم، هسته، برگ و ساقه ی آن در طب و صنعت استعمال دارد.