قرآن افزون بر رهنمود،الگوهایى نیز براى تأثیر گذارى بیشتر ارائه مى دهد.و زندگى برگزیدگان را در جلو دیدگان انسانها ترسیم مى نماید.آنان كه از انفاق در راه خدا از هیچ تلاشى فروگذار نكردند.آنان كه از بهترین امكانات خود در سختترین شرایط در راه خدا گذشتند و در رفتار آنها نه تنها انفاق بلكه فراتر از انفاق ایثار جلوه گر است.با بررسى چند نمونه از رفتار امام همام از خرمن فضایلش خوشه بر مى چینیم.فرزندان على و فاطمه (حسن و حسین) بیمار شدند. به آنها پیشنهاد شد براى بهبودى فرزندانشان نذر كنند.على علیه السلام و فاطمه علیها السلام و فضه در درگاه خدا نذر كردند هنگامى كه بر فرزندانشان آفیت حاصل شد،سه روز روزه بگیرند.
خداى سبحان نعمت سلامتى را نصیب آنان كرد.اینك آنان باید به نذر خود وفا كنند،لیكن چیزى در خانه على یافت نمى شود. على سه پیمانه جو براى فراهم آوردن نان قرض مى كند.سه روز روزه شروع مىشود.یك پیمانه آن روز اول آرد و فاطمه علیها السلام چند گرده نان براى افطار روز اول تهیه مى كند.هنگام افطار كه فرا مى رسد مسكینى در خانه را مى كوبد همه نانها را به وى داده با آب خالص افطار مىكنند!
روز دوم نیز همانند روز اول بخشى دیگر آرد را براى تهیه افطارى نان تهیه مىكنند،و هنگام افطار كه فرا مىرسد یتیمى در خانه را مى زند.همانند روز اول همه نانها را به یتیم داده با آب خالص افطار مى نمایند.و براى روز سوم آماده مىشوند روزه بگیرند.در هنگام افطار روز سوم كه همانند روزهاى پیش چند گرده نان تهیه مىشود،ناگهان اسیرى در خانه على مى آید.و همانند شبهاى پیش گرده نانها نصیب وى مىشود.افطار هر سه روز روزه با آب خالص سپرى مىشود!
رخسار اهل بیت از گرسنگى رنجور شده است.رسول الله صلى الله علیه و آله وارد خانه على و فاطمه شده،رخسار رنجور آنان را مشاهده مىكند سبب م ىپرسد فاطمه براى پدر توضیح مى دهد.آنگاه ایثار على و فاطمه تجلى مى نماید و غذاى بهشتى نصیب خانواده عترت مى گردد.خداى سبحان ستایش از ایثار آنها بخشى از آیات سوره انسان را نازل مىنماید :
یوفون بالنذر و یخافون یوما كان شره مستطیرا و یطعمون الطعام على حبه مسكینا و یتیما و اسیرا . «به نذر خود وفا مىكنند و از شر و عذاب فراگیر روز قیامت در هراسند.طعام را با این كه خود نیاز دارند و محبوب آنهاست در راه خدا به مسكین و یتیم و اسیر اطعام مىنمایند همین طور است» .