با این که چندسالی است که بانجی به ایران رسیده اما هنوز هم خیلی ها با این رشته ورزشی غریبه هستند و امیر رضا بدری، مربی بانجی که به همراه دو تن از همکارانش گروه مربیان این رشته ورزشی را در بوستان ولایت تشکیل می دهد، درباره استقبال بانوان از این رشته ورزشی می گوید: حدود شش ماه است که در پارک «ولایت» سکوی بانجی راه ا ندازی شده و در این مدت بانوان استقبال خوبی از این رشته داشته اند. به طوری که می توان گفت حدود ۸۰ درصد افرادی که از بانجی می پرند ، بانوانی هستند که میانگین سنی آنها ۱۴ تا ۶۰ سال است و تاکنون پیش نیامده که خانمی به بالای سکو برود و از پریدن منصرف شود، اما آقایانی بوده اند که از پریدن منصرف شده اند.
وی با بیان این که در ایران ارتفاع پرش ۴۰ متر است و تاکنون رکورد بیشتری در بانجی جامپینگ زده نشده است، ادامه می دهد: در همین ارتفاع هم فکر می کنم بر خلاف آن چه که تصور می شود جرات دختران بیشتر از پسرها است. البته این بدان معنا نیست که آقایان ترسو هستند. به هر حال بانوان بیشتر به استقبال ورزش های هیجان انگیز و حتی خطرناک می روند.
زهره میعادی از جمله افرادی است که برای اولین بار این ورزش را تجربه می کند او که خود پاراگلایدر سوار است، می گوید که هر ورزشی هیجان خودش را دارد و دوست دارد هر ورزشی که هیجان و خطر بالایی را دارد حتی برای یک بار تجربه کند.
او ادامه می دهد : بانجی هیجان بسیار بالایی دارد که البته همراه با ترس است وقتی از یک ارتفاع بلند تنها با یک کش در آسمان و زمین معلق می شوی، ترس خاصی دارد و بسیار هیجان انگیز است. نمی توانم این ورزش را با سایر ورزش هایی که پیش از این تجربه کرده ام مقایسه کنم، چون هر کدام متفاوت هستند. من ارتفاع هزار پایی را با پاراگلایدر تجربه کرده ام، اما وقتی از ارتفاع ۴۰ متر سقوط می کنید کاملا احساس متفاوتی دارد.
او اظهار می کند: معتقدم که هر ورزشی را می توان با پوشش انجام داد و این گونه نیست که بگویم زنان ایرانی نمی توانند ورزش را انجام ندهند روز به روز تعداد بانوان ورزشکار در رشته های مختلف بیشتر می شود که این موضوع نشان دهنده استقبال بانوان از رشته های متفاوت است.
هدی ملازیی دیگر بانویی است که برای اولین بار از ارتفاع ۴۰ متری سقوط کرده است، او می گوید : وقتی بالای سکو رسیدم برای لحظه ای از پریدن منصرف شدم اما در نهایت تصمیم گرفتم بر این احساس ترس غلبه کنم. آدم ها برای انجام برخی از کارها دچار ترس و دلهره هستند. من هم ترس از ارتفاع داشتم و به خود گفته بودم که اگر بتوانم بر این ترس غلبه کنم زاویه دیدم در زندگی هم تغییر خواهد کرد و حالا فکر می کنم این اتفاق برایم افتاد.
وی ادامه می دهد: یکی از دلایلی که باعث می شود بانوان گرایش بیشتری به این ورزش دلهره آور داشته باشند، این است که می خواهند خود را ثابت کنند و بر خلاف این که گفته می شود، زنان ضعیف تر از مردان هستند ثابت کنند که این موضوع واقعیت ندارد.
سکوی پرش بانجی در بوستان ولایت از دورترین نقطه هم خودنمایی می کند جایی که بانوان در کنار ورزش سعی دارند با بالا رفتن از پله هایی که به آسمان نزدیک می شود به خود ثابت کنند که ورزش زن و مرد نمی شناسد و شجاعت چیزی نیست که بین قشری خاص از جامعه پیدا شود. آنها وقتی در آسمان معلق می شوند به شجاعت و هیجانی که به دست آورده اند فکر می کنند و وقتی پای شان به زمین می رسد انگار خود پنهانی شان را یافته اند.