كسب موفقیت، چگونه و به چه قیمت؟!

در چند دههی پیش، تمام عقاید و آرای «ماكیاول» كه با نام «ماكیاولیسم» شهرت پیدا كرده، در كتابی بهنام «شاهزاده» كه ترجمهی اثری از او به نام «پرنس» است، به زبان فارسی چاپ و منتشر شد و در آن قید شده بود كه این افكار و عقاید خشن، ضداخلاقی، ضدانسانی و… بهشدت مورد توجه و كاربرد حاكمان اروپا در قرون وسطی قرارمیگرفته است.

اگر با این مقیاس، در شرایط كنونی بخواهیم بزرگترین انسانهای موفق در معیار «ماكیاولیسم» را در طول تاریخ معرفی كنیم، لابد در صدر آنان فرعون، هیتلر، ناپلئون، صدامحسین، چنگیزخان مغول و… قرارمیگیرند كه با خونریزیها، ویرانیها و ظلم فراوان، در كسب ثروت، قدرت، كشورگشایی و… بسیار موفق بودهاند، هرچند درنهایت، تمام طاغوتها، نه در جریان زندگی و در اوج شوكت و قدرت، فكر و زندگی آرام و راحتی داشتهاند و نه در سالهای پایانی زندگی.

دیوان حافظ كه به اعتبار حضور بسیار فراوان آن در خانهها و در دسترس ایرانیان، وجدان بیدار و اعتقاد قلبی مردم این سرزمین است، در غزلی بسیار شیوا، اینچنین این نوع تفكر و زندگی را محكوم میكند:
شكوه تاج سلطانی كه بیم جان در آن درج است كلاهی دلكش است اما به ترك سر نمیارزد
تو را آن به كه روی خود ز مشتاقان بپوشانی كه شادی جهانگیری، غم لشكر نمیارزد

در روانشناسی موفقیت از دیدگاه «ان.ال.پی»
كسب موفقیت، تنها یك سلسله دستاوردهای ظاهری نیست بلكه كیفیت، چگونگی و معصومیتِ روشهای رسیدن به آن و چگونگی طی مراحل نیز بسیار مورد توجه و تأكید قرارمیگیرد، نهتنها نتایج پایانی آن.

در اطراف خود، مدیران، پزشكان، مهندسان و كارآفرینان موفقی را مشاهده میكنیم كه در پرتو عمری زحمت و تلاش، درنهایت برای مثال به مهندسی عالیقدر، پزشكی موفق و معروف و… تبدیل شدهاند كه از صبح زود تا ساعاتی گذشته از شب با «دستان طلایی» خود، به كسب ثروت مشغولاند؛ كار زیاد، آنچنان برای این افراد بهصورت عادت درآمده كه تعطیلات، مرخصی، گذراندن ساعاتی در كنار زن و فرزند و… برایشان معنایی ندارد. ویلایی باشكوه دارند و اگر سالی چندروزی به آنجا بروند، كلی پرونده و كار اداری و تجاری را هم با خود به كنار دریا و میان جنگل میبرند و صدای تلفنهایشان، آرامش را از دیگران دورمیكند.

به باور روانشناسی موفقیت یا «ان.ال.پی»، موفقیت، تنها رسیدن به هدف نیست، بلكه رسیدن به این آرزوها بایستی بهصورتی تأثیرگذار، باشكوه، باافتخار و نه با هر جانكندن و یا با هر نوع سیاهكاری و درنهایتِ سهولت، معصومیت و راحتی انجام گیرد.

در این زمینه هم «حافظ» سخنان شیوا و معنیداری دارد:
پنج روزی كه در این مرحله مهلت داری خوش بیاسای زمانی، كه زمان اینهمه نیست
دولت آن است كه بیخونِ دل آید به كنار ورنه با سعی و عمل، باغ جنان اینهمه نیست

آری، رسیدن به موفقیت با توجه به فضلیت، حقانیت، اجتناب از پارتیبازی، رانتخواری، تعدی و… ممكن است.

برخی از اصول و پایههای رسیدن به این نوع از موفقیت، در زیر آمده است:

– احترام به افكار، باورها و دیدگاههای دیگران حتی اگر مطابق قبول و باور نباشد.
– انجام كارها به بهترین صورت با توجه به امكاناتی كه در اختیار میباشد.
– ارتباط و مذاكرهی مفید و مؤثر با دیگران بهطوری كه با نتایج قابل مشاهدهای همراه باشد.
– توجه بیشتر به رفتار تا گفتار، چراکه رفتارها، بلندتر و رساتر از واژهها، مطالب را بیان میكنند.
– توجه به این اصل که تمام منابع مورد نیاز برای تعییر و تحول، در دسترس همهی افراد میباشد.
– با افزایش میزان انعطافپذیری، بهترین و بیشترین میزان تأثیرگذاری و بهرهرسانی در محیط بهوجود میآید.
– افراد مقاوم و ناسازگار وجود ندارند، ممكن است یك ارتباط یا مذاكرهی غیرقابل انعطاف وجود داشته باشد.
– تمام فعالیتها، رفتارها و رویهها، بایستی در راستای رسیدن به كمال، حقیقت و حقانیت صورتبگیرند.
– موفقیت و شادكامی بهطور معمول بهصورت سریع، راحت و دیرپا شكلگرفته و پدیدمیآید و تنها صحبت و برنامهریزی در این زمینههاست كه به طول میانجامد.
– از آنجا كه انسان، اختیار ذهن خود را دارد، بنابراین بایستی شجاعت و صداقت پذیرفتن عواقب و نتایج کارها را هم داشته باشد.