وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

راههای پیشگیری از بیماری ایدز

راههای پیشگیری از بیماری ایدز
پیشگیری از عفونت HIV در گروه‌های در معرض خطر
بعضی از افراد و گروه‌ها مثل معتادین تزریقی، كاركنان بهداشتی درمانی، نوزادان متولد شده از مادران HIV مثبت و… در معرض خطر بالای آلودگی به HIV قرار دارند. لذا باید توجه بیشتری به این افراد مبذول داشت.
 
الف) زنان HIV مثبت باید تا حد امكان از باردار شدن خود جلوگیری كنند. لذا توصیه می‌شود كه در این افراد از دو روش پیشگیری از بارداری به طور همزمان استفاده گردد تا احتمال بارداری به حداقل برسد.
با این حال اگر خانم HIV مثبت باردار شود با تجویز داروهای ضد ویروسی در زمان بارداری سعی می‌شود از انتقال HIV به جنین وی جلوگیری شود. البته تجویز این داروها در زمان حاملگی همراه با خطراتی می‌باشد، ضمن آنكه این داروها بسیار گران و كمیاب می‌باشند. همچنین در نوزدان متولد شده از مادران HIV مثبت می‌توان از داروهای ضد ویروسی استفاده كرد.
 
ب) كاركنان بهداشتی درمانی یكی از گروهای در معرض خطر آلودگی به HIV می باشند. لذا دستورالعمل‌هایی تحت عنوان ”احتیاطات استاندارد“ تدوین شده است كه تمامی كاركنان بهداشتی درمانی باید آنها را به كار ببندند تا خطر انتقال HIV در آنها به حداقل برسد.
 
ج) یكی دیگر از گروه‌های پرخطر، معتادین تزریقی می‌باشند كه بدلیل استفاده مشترك از سرنگ و سوزن و رفتارهای پرخطر دیگر، منبع مهم آلودگی به HIV در كشور به شمار می‌روند. اقدامات پیشگیرانه در این گروه شامل تشویق و ترغیب معتادین به ترك، تغییر اعتیاد تزریقی به روش‌های كم خطرتر و در نهایت توزیع سرنگ و سوزن رایگان در بین آنها می‌باشد. از این اقدامات بعنوان راهكارهای ”كاهش آسیب“ یاد می‌شود.
 
د) ابتلا به عفونت‌هایی مثل سوزاك، سیفیلس و… خطر انتقال HIV را به دنبال دارد. از طرف دیگر درمان این عفونت‌ها  خطر احتمال آلودگی به HIV را كم می‌كند. لذا تشخیص و درمان كامل عفونتها در مبتلایان به آنها یكی از مهمترین اقدامات پیشگیری از ایدز به شمار می‌رود.
هـ) افرادی كه رفتارهای پرخطردارند لازم است كه تحت مشاوره قرار گیرند تا از خطرات آلودگی به HIV آگاه شوند و در صورت لزوم آزمایشات تشخیصی به طور داوطلبانه از آنها به عمل آید. مشاوره و آزمایشات داوطلبانه در مراكز مشاوره بیماریهای رفتاری در سراسر كشور به طور رایگان انجام می‌شود.
    نكات مهم در تماسهای شغلی :
1- انتقال HIV از راه پوست سالم در هیچ مكان یا شرایطی به اثبات نرسیده است .
2- هیچگونه خطر انتقال HIV از راه تماس نزدیك با بیماران، مواجهه با قطرات پخش شده در هوا و حتی تماس با سطوح محیطی مشاهده نگردیده است .
3- تقریبا تمام موارد قطعی انتقال HIV مربوط به خون یا دیگر مایعات آلوده به خون بوده و تنها دو مورد انتقال غیر این راه بوده است
4- تاكنون هیچ مورد انتقال HBV و HIV از راه تنفس دهان به دهان گزارش نشده است ولی برای پیشگیری از انتقال عفونت هرپس سیمپلكس و نایسریامننژیتدیس و احتمال تئوریك انتقال HIV و HBV در این موارد از ماسكهای مخصوص استفاده شده و بعد از مصرف ضد عفونی گردند.
5-رعایت احتیاطات استاندارد در موارد جراحی تا 93% از تماس باخون پیشگیری می نماید.
 
 
تماسهای شغلی كه می تواند موجب انتقال HIV شود عبارتند از :
1- آسیبهای مربوط به تماس جلدی مثل فرورفتن سوزن یا بریدگی توسط سوزن یا اشیاء تیز دیگر
2- آ لودگی غشاء های مخاطی
3- آلودگی پوست غیر سالم یا اسیب دیده از طریق خراشیدگی یا درماتیت ها (البته در پوست منافذ غیر قابل تشخیص وجود دارد كه گاهی HIV از این منافذ می تواند وارد شود)
منابع HIV شامل خون ،مایعات خونی بافت ها و دیگر مایعات بدن   مایع مغزی نخاعی٬  مایع سینوویال، پریتونئال پریكاردیال و مایع آمنیوتیك كه همه اینها می توانند موجب انتقال عفونت HIV به دیگران شوند. در خصوص بزاق به طور كلی تماس با بزاق یك فرد آلوده به HIV در صورتی كه خون قابل رویت در آن وجود نداشته باشد بعنوان یك عامل خطر آفرین برای انتقال HIV مطرح نمی شود تماس با اشك، عرق ادرار و مدفوع غیر خونی شخص آلوده نمی تواند به عنوان عامل خطر آفرین انتقال HIV محسوب گردند.
HIV از طریق شیر انسان آلوده می تواند به نوزاد یا كودك منتقل شود. اما تماس با شیر انسان بعنوان یك تماس شغلی برای انتقال HIV درنظر گرفته نمی شود مطالعات نشان داده است كه متوسط خطر انتقال HIV توسط سوزن و یا دیگر آسیبهای جلدی توسط اشیاء تیز آلوده به HIV حدود32 % است .
 
خطر انتقال بیمارستانی HIV از بیماران آلوده به سایر بیماران :
  نجام تست HIV قبل از عمل جراحی نمی تواند موجب ممانعت از ابتلای شغلی HIV گردد وتوصیه به انجام آن نمی شود.
اساس پیشگیری اولیه پرسنل پزشكی دررابطه با HIV این است كه خون تمام افراد می بایست آلوده فرض شود مگر خلاف آن ثابت شود (رعایت احتیاطات استاندارد)
پرسنل پزشكی درصورت فرو رفتن سوزن مشكوك یا آلوده به HIV به دست و …باید در اسرع وقت به مراكز بهداشت استان و یا شهرستان مراجعه كنند.
درصورت پاشیده شدن خون و مایعات آلوده به HIV به محیط ،مركز كنترل بیماریها (CDC) توصیه می كند كه :
1- دستكش و درصورت لزوم سایر وسایل محافظ پوشیده شود.
2- با دستگاه كاغذی حوله ای ، خون و مواد ریخته شده در محیط پاك شود .
3-محل با آب و صابون شسته شود.
4-درصورتی كه سطح آلوده صاف باشد با محلول 1:100 (10000 ppm) هیپوكلریت سدیم (وایتكس) عفونت زدایی شود و اگر سطح آلوده ناهموار و دارای خلل و فرج باشد با محلول 1:10 (ppm 100000) گندزادیی شود. اگر بیش از 30سی سی خون درمحلی ریخته شود بایستی خون را با حوله كاغذی بپوشانیم وبرروی حوله محلول 1:10هیپوكریت سدیم ریخته پس از 10 دقیقه محل را با آب صابون شستشو دهیم و دوباره آنها را با هیپوکلریت سدیم گندزدایی نماییم.
 
دندانپزشكان برای كاهش خطر ابتلا و اصابت سوزن باید كارهای زیر را انجام دهند:
1-از دستكش استفاده كنند.
2-پس از تماس با هر بیمار دستكش ها تعویض گردد.
3-دستكش ها در دست شسته نشوند ویا از آن استفاده مجدد نشود.
4-بلافاصله پس از درآوردن دستكش ها ، دست ها شسته شوند.
5-دندانپزشكان جهت جلوگیری از پاشیده شدن خون و ترشحات ، از ماسك ، عینك و یا محافظ صورت استفاده نمایند.
به هیچ وجه نوك سوزن را به طرف خود نگیرند.
6-سوزن مصرف شده از سرنگ مصرف شده جدانشود، خم نشوند، شكسته و یا دست كاری نگردد.
هرگز درپوش ها ی مصرف شده مجددا بر روی سوزن قرار داده نشود
7-می توان از كاتترهای جدید كه در حرارت بالاسوزن را قطع و خاكستر می كند استفاده نمود. با این وجود باید دانست كه درحال حاضر پیشگیری رفتاری ، مؤثرترین راه برای جلوگیری از گسترش بیشتر شناخته شده است .