این ماشین پرنده که توسط "مولتون تیلور" ابداع شد، دستگاه منحصر به فردی است که نه تنها می تواند پرواز کند، بلکه قادر به حرکت بر روی جاده نیز هست. می توان به راحتی سیستم پرواز را از این خودرو برداشته و سپس دوباره برای پرواز آن را مونتاژ کرد. این خودرو که به سرعت 177 کیلومتر بر ساعت دست می یابد دارای بالهای تاشدنی است و از این رو می تواند با اندازه های معمولی یک خودرو وارد خیابان ها شود.
این خودروی پرنده یک هواپیمای دو نفره تک موتوره است که دو صندلی کنار هم و چهار چرخ دارد و طول بالهای آن به 9 متر می رسد. موتور چهار سیلندر این هواپیما در عقب آن قرار دارد.ساخت این ماشین پرنده اگرچه سر و صدای زیادی به پا کرد اما تیلور نتوانست با خودروسازان برای تولید انبوه آن به توافق برسد و حتی توافق با غول خودروسازی فورد را نیز از دست داد.پس از نمونه اولیه و اصلی، فقط چهار دستگاه دیگر از این خودروی پرنده ساخته شد و اکنون مجموعه داران در تلاش برای خریدن این فصل از تاریخ مهندسی هستند.
اما در دوره ای همچون دهه پنجاه میلادی دانشمندان ایده های زیادی را برای آسانتر پرواز کردن عملی کردند که بسیاری با شکست مواجه شده و برخی به موفقیت انجامیده بودند که بسیار خبر خوبی است. یکی از این طرحهایی که در زمان خود موفقیت نسبی کسب کرده بود Taylor Aerocar N-۱۰۱D بود که در واقع اتومبیلی بود که قابلیت پرواز داشت. Aerocar N-۱۰۱Dاز دو بخش مجزا تشکیل شده بود: یکی اتومبیل که مانند سایر اتومبیلها میتوانست بر روی زمین حرکت کند و دوم بال و بدنه یک هواپیما بود که با اتصال به اتومبیل به یک وسیله پروازی تبدیل میشد. هر چند پرواز با آن موفقیت آمیز بود اما تنها ۵ دستگاه از آن تولید و پس از آن به فراموشی سپرده شد.