تاثیر نسبت طلایی آثار هنری بر روی مغز

گمان می رود لئوناردو داوینچی از نسبت طلایی – نسبتی هندسی که به عنوان کلیدی برای خلق آثار زیبایی شناسی در اثر هنری مورد استفاده قرار می گیرد – در خلق اثر مونالیزا استفاده کرده است. موندریان نقاش هلندی از این نسبت در ایجاد ساختارهای انتزاعی خود استفاده می کرد و سالوادور دالی نیز از آن در خلق شاهکار "سوگند آخرین شام" استفاده کرده است.

اکنون دانشمندان آمریکایی بر این باورند دلیل استفاده از این نسبت و دلیل خوشایند بودن آن را دریافته اند. بر اساس گزارش محققان دانشگاه دوک چشم انسان قادر است تصاویری را که از نسبت طلایی برخوردارند نسبت به دیگر تصاویر سریعتر ترجمه کرده و درک کند. به گفته محققان زمانی که چشم اطلاعات را از بخشهای کناری دریافت می کند نسبت به زمانی که از بخشهای بالایی یا پایینی دریافت می کند، کارایی بهتری دارد.

بسیاری از هنرمندان از عصر رنسانس آثار هنری خود را بر اساس نسبت طلایی به ویژه مربع طلایی تقسیم بندی کرده اند. این نسبت در آثار "مونالیزا" و "پارتنون در آتن" داوینچی، آثار لوکوربوزیه و "سوگند شام آخر" سالوادور دالی به خوبی دیده می شود.

به گفته محققان این نسبت باعث می شوند بهترین نسبتهای تصویری به مغز انسان انتقال داده شوند. به بیانی دیگر شکلهایی که از نسبت طلایی برخوردارند به راحتی توسط چشم دیده و اسکن می شوند و پس از آن به سادگی به مغز انتقال داده می شوند. این سادگی در مشاهده و درک تصاویر در نظر انسان به زیبایی تعبیر می شود.

بر اساس گزارش گاردین، آدرین بژان از دانشمندان برتر علوم مهندسی دانشگاه دوک که قانون فیزیکی را مبنی بر طراحی مواد در حین حرکت در میان آب و هوا ارائه کرده و رهبری این پروژه را به عهده داشته معتقد است این قانون ساختاری از سیستمی تبعیت می کند که طی زمان شکل می گیرد و چگونگی بینش و درک زیبایی را تعیین می کند.