نوشته کوتاه و عاشقانه و جدید

نوشته های عاشقانه و دلنشین ایران ناز

اسلحه ات را غلاف کن!
و پرچمت را
بر فراز دهليزهای قلبم
فرو کن
تو پيش از آغاز اين جنگ،
مرا فتح کرده ای

.

.

.
 

همه گويند که عاشق
کر و کور است ولی
همه جا
عکس رخ يار و
صدايش شنوم…!!!

 .

.

.

اینبار زنده میخواهمت…
نه در رویا …
نه در مجاز…
انتهای همان خیابان که قدم میزدیم …
کافه کوچکی است …
با میزهایی از چوب صنوبر …
و رومیزی های چارخانه صورتی …
شاد مثل دامن دخترکان رقصان در دشت…
آنجا دو فنجان چای انتظارمان را میکشد…
بیا
نگذار چایم سرد شود …
راستی
آمدی حتما به صدای مخملی خواننده ای که گوشه دنج کافه زمزمه میکند …
گوش کن
و
مراببوس …

.

.

.

آرام بخش ها…
حافظه ام را پاک کرده اند..،
اما دلم می گوید…
من کسی را …
بسیار دوست می داشتم…!!!

.

.

.

من عادت کرده ام
هر صبح قبل از باز شدن چشمهایم
دوستت داشته باشم
و برایم مهم نباشد که تو
در کجای این شهر شلوغ
به فراموش کردنم مشغول هستی……