فرزندپروری سفری چالش برانگیز است که با تصمیمات بی شماری پُر شده است و یکی از موضوعات داغ آن تنبیه فرزند یا فرزندان است.
بسیاری از کارشناسان نسبت به اقدامات انضباطی سختگیرانه مانند سرزنش کردن، فریاد زدن یا تهدید کردن فرزندان هشدار می دهند.
درعوض آنها از یک رویکرد مثبت تر دفاع می کنند.
به همین دلیل است که شما باید از تنبیه دوری کنید و از روش های جایگزین برای ایجاد یک رابطه سالم بین والدین و فرزند استفاده کنید.
تنبیه مانند توبیخ شدید فیزیکی، ناخواسته به سرکشی و پرخاشگری کودکان دامن می زند.
این امکان وجود دارد که همان ابزاری که برای اصلاح رفتار است موضوع را تشدید کرده و یک چرخه معیوب را شروع کند.
دنیایی را تصور کنید که در آن اعتماد و ارتباط باز بین والدین و فرزندان باعث تشکیل یک رابطه قوی شده باشد.
تنبیه متاسفانه این پتانسیل را دارد که این پایه را در هم بشکند.
تنبیه می تواند باعث تیرگی روابط شود و کودکان درصورت مواجهه با چالش ها اعتماد به والدین و یا راهنمایی از آنها را برایشان دشوار کند.
تنبیه در دراز مدت می تواند بر رشد ذهنی کودک تاثیر منفی بگذارد.
در مراحل بعدی زندگی خطر مصرف مواد، اضطراب و افسردگی افزایش می یابد و در دراز مدت ممکن است ناخواسته سلامت فرزندانمان را قربانی کنیم.
استفاده از ترس یا خشونت به عنوان تنبیه به فرزندان می آموزد که اینها ابزار مناسبی برای حل اختلافات هستند.
این درس نادرست باعث می شود افراد بیشتر به دیگران قلدری کنند یا هدف قلدری قرار گیرند.
کارشناسان اتخاذ استراتژی های انضباطی مثبت را توصیه می کنند. به جای اقدامات تنبیهی موارد زیر را در نظر بگیرید:
– برای کمک به کودکان در درک انتظارات و حد و مرزها، دستورالعمل های روشنی تنظیم کنید.
– با قدردانی و تمجید از تلاش های فرزندتان رفتار مثبت او را تقویت کنید.
– به کودکان اجازه دهید پیامدهای کارهای خودشان را ببینند.
– به کودکان گذر از چالش ها، بالا بردن استقلال و تفکر انتقادی را آموزش دهید.