آنان معتقدند: رفتارهایی از این دست برای خیلیها حل شده است؛ این گروه معمولا تنها با ذكر اینكه «آدمهای تنبلی» هستند و كارها را «دقیقه 90» انجام میدهند، صورت مساله را پاك میكنند. در واقع آنها آنقدر راحت درباره نوع رفتارشان صحبت میكنند كه گویی میخواهند یكی از ویژگیهای فیزیكی مادرزادی مانند رنگ چشمشان را بیان كنند؛
یكی از مهمترین عواقبی كه در صورت نادیده گرفتن این مساله ایجاد خواهد شد، آن است كه فرد پایینتر از تواناییهای بالقوهاش عمل میكند؛ به عنوان مثال دانشآموزان و دانشجویانی كه عادت دارند شب امتحان درس بخوانند، معمولا با ورود به دانشگاه با یك افت تحصیلی روبهرو میشوند كه ناشی از عادات رفتاری غلط است و نه ناتوانی فرد.
علاوه بر این، فشار و سنگینی كارهای نیمهتمامی كه برای روزها و هفتههای بعد باقی میماند، استرس بیشتری به فرد وارد كرده و موجب سردرگمی و اضطراب بیشتر او میشود. این مجموعه استرس و نگرانی، باعث میشود بتدریج فرد نتواند فعالیتهای لذتبخش و حتی تفریحات را هم به راحتی و درست انجام دهد خیلی خوب است.