در این حالت ناخنها لایه لایه و ضخیم میشوند و سطح آنها نامنظم و ناهموار میشود، كه پرهیز از تماس زیاد دست با آب، پوشیدن دستكشهای نخی نازك در زیر دستكشهای پلاستیكی در هنگام كارهای روزانه، پرهیز از تماس دستها با مواد شیمیایی مثل حلالهای لاك، كوتاه نگه داشتن ناخن و استفاده مكرر از تركیبات نرم كننده و مرطوب كننده میتواند به بهبود این حالت كمك كند.
در بررسی بیماران باید به چند نكته توجه داشت؛ اینكه آیا این حالت مادرزادی است و یا اكتسابی؟ آیا در اثر عوامل خارجی (مثل ضربه) ایجاد شده است یا عوامل درونی مثل (كمبود آلبومین) و اینكه الگوی سفیدی ناخن به چه شكل است (قسمتی از ناخن، تمام ناخن، نقطهای، خطی، تعدادی از ناخنها و یا تمام ناخنها درگیر هستند).
در مجموع تروما، داروها و بیماریهای سیستمیك میتوانند باعث ایجاد سفیدی ناخنها شوند و شاید بتوان گفت، كه ضربههایی كه به طور مكرر به صفحه ناخن وارد میشود (مثل كندن صفحه ناخن توسط ناخنهای دیگر، استفاده از پولیش و مانیكور كردن) از شایعترین علل ایجاد كننده لكههای سفید روی ناخن باشد.