حل اختلاف مردان و زنان

 اما جدا از این‌ها، گاهی دیده می‌شود که شوهر وقتی به اتاق خواب رفت، انگار هیچ مشکلی اتفاق نیافتاده است. انگار چند دقیقه قبل خانم خود را به مسخره نگرفته است. انگار نه انگار به او زخم‌زبان زده است. تحقیرش کرده است. یا حتا زیر مشت و لگد گرفته است و دست و صورت‌اش را کبود کرده است. حالا در اتاق خواب، دوست دارد خانم همۀ این‌ها را نادیده بگیرد و با شور و هیجان با او معاشقه کند.  

 این نهایت پُررویی است. درجۀ بالایی از وقاحت لازم است تا فردی پس از یک رفتار غیراخلاقی و خشن، انتظار معاشقه و مغازله و گرمی و مهربانی و صمیمیت را داشته باشد.

 از سوی دیگر، برخی از خانم‌ها نیز انتظار دارند جدّی‌ترین مشکلات خود را در اتاق خواب حل و فصل کنند. آن‌ها گمان می‌کنند این روش موثر است. برخی هم ممکن است بدین‌وسیله از شوهران خود باج بگیرند. این روش نیز نادرست است و طرف مقابل را در وضعیت بدی قرار می‌دهد. شوهر شاید مجبور شود همان لحظه وعده‌ای بدهد که هیچ زمانی قادر به اجرای آن نیست. یا ممکن است احساس نادیده‌گرفته‌شدن و کوچکی کند. یا احساس کند از او سوءاستفاده می‌شود.

 هیچ‌کدام از این دو روش سازنده نیستند. آقایان فکر نکنند که می‌شود همۀ مشکلات را پشت در اتاق خواب فراموش کرد و نادیده گرفت. خانم‌ها نیز به یاد داشته باشند که نمی‌توان همۀ مشکلات را در اتاق خواب حل کرد.

 رابطۀ زناشویی همراه با ظرافت‌هاست. زن و شوهر به هر اندازۀ که از همدیگر شناخت دارند، مهم است تا با هم صحبت کنند و اهمیت اصل گفتگو را فراموش نکنند. به هر درجۀ که این صحبت مستقیم، صادقانه، و همراه با تحمل و صبوری باشد، به همان اندازه می‌تواند نتیجۀ بهتری در پَی داشته باشد و دل‌خوری‌ها، گِله‌ها، شکایت‌ها، توقع‌ها، و تصمیم‌ها و هدف‌ها یک به یک مورد بررسی قرار گیرند و در حد توان به آن‌ها رسیدگی شود. در غیر آن، هیچ‌کدام از این روش‌ها به جایی نمی‌رسد. در بهترین حالت ممکن است در کوتاه مدت به نفع یکی از زوج‌ها تمام شود، اما پیامد درازمدت آن خوشایند و سازنده نیست.