۱- شستشوی بدن نباید بهگونهای باشد که باعث از بین رفتن “سد دفاعی سطح پوست” شود. بههمین دلیل افرادی با پوست چرب، باید بدن خود را با لیفهای حولهای نرم، صابون و شویندههای مخصوص پوستهای چرب بشویند. این در حالی است که استفاده از لیف به افرادی با پوست خشک توصیه نمیشود. این افراد باید پوست خود را فقط با آب ولرم و صابونهای غیر معطر و مخصوص پوستهای خشک یا همان پنها، بشویند.
۲- افرادی که پوستشان خشک است، بعد از حمام کردن باید از روغن حمام و نرمکنندههای پوست بدن استفاده کنند تا خشکی پوستشان تشدید نشود.
۴- استفاده از لیف برای نوزادان و بچهها که پوست بسیار ظریف و حساسی دارند ضرورتی ندارد. با این حال اگر خواستید هرچند وقت یکبار، بدن نوزاد یا کودک خود را لیف بکشید، از لیفهای کاملا نرم و حولهای استفاده کنید و لیف را آرام روی بدن او حرکت دهید.
۶- لیف کشیدن زیاد و طولانیمدت باعث “تخریب سلولهای پوست” و رسوب مادهای پروتئینی در پوست میشود و باعث بیماری «ماکولار آمیلوئیدوز» میشود. این بیماری میتواند منجر به ایجاد تیرگیهای دائمی در سطح پوست بدن شود.
۸- افرادی مانند سالمندان که پوست خشک و حساس دارند، باید دور لیف کشیدن را خط بکشند.
۱۱- از آنجا که رطوبت، گرما و تاریکی، زمینه رشد و تکثیر قارچها را فراهم میکنند، بنابراین هرگز لیفهای خیس را در محیط مرطوب و تاریک حمام رها نکنید.
۱۲- اگر لیف دچار تغییر شکل، تغییر بافت و رنگ شد و قوام خود را از دست داد، بهتر است آن را دور بیندازید و لیف جدیدی جایگزین کنید.۱۳ – لیف را برای خشک شدن، در معرض نور آفتاب و هوای آزاد قرار دهید.۱۴- استفاده از لیفهایی با الیاف زبر و خشن که باعث آزار پوست میشوند به هیچوجه توصیه نمیشود.