کراتیت سطحی
کراتیت عمیق
کراتیت سطحی
قرنیه از 5 لایه تشکیل شده است. کراتیت سطحی فقط لایۀ اول را مبتلا میکند، به همین خاطر کراتیت سطحی نامیده میشود.
علائم دیگر کراتیت سطحی عبارتند از: کاهش کمابیش شدید دید و جاری شدن اشک از چشم.
درد باعث میشود که نتوان نور را به راحتی تحمل کرد و به سختی پلک ها را از هم باز نگه داشت، علاوه بر این پلک ها منقبض و چروکیده هم میشوند.
پزشک چه طور کراتیت سطحی را تشخیص میدهد؟
یک محلول چشمی بی حس کننده میتواند معاینه را آسان تر کند. این محلول چشمی ظرف چند ثانیه عمل میکند و تنها حدود بیست دقیقه اثر میگذارد. این محلول بسیار مفید است، اما نباید بعد از آن برای تسکین کراتیت مورد استفاده قرار گیرد. در واقع، قطره ریزی های مداوم و تکراری قرنیه را مسموم میکند.
دلایل بروز کراتیت سطحی:
تمام دلایل کونژکتیویت میتوانند باعث بروز کراتیت هم بشوند. اگر کونژکتیویت و قرنیه مبتلا شوند، از "کراتو-کونژکتیویت" سخن به میان خواهد آمد. فقدان یا میزان نامناسب اشک نیز میتواند به قرنیه، این عضوی که به اندازۀ کافی محافظت نمیشود، آسیب بزند. اگر چشم ها واقعاً خیلی خشک هستند، آسیب ها بر روی قرنیه ممکن است بسیار شدید باشند.
حملۀ مواد شیمیایی نیز ممکن است قرنیه را مورد آزار قرار دهد. این همان مورد گاز لاکریموژن است. این گاز را به واسطۀ بویش که باز کردن پنجره ها را ضروری میسازد، میتوان شناخت. ضمناً این گاز بینی را هم میسوزاند و پوست را تحریک میکند. برای رها شدن از شر آن، باید ناحیه های درگیر شده با گاز را، با آب فراوان شستشو داد. به طور کلی، کراتیتی که بر اثر گاز لاکریموژن ایجاد شده باشد، خیلی سریع درمان میشود.
درمان ها
مانند درمان کونژکتیویت، محلول ها و پمادهای چشمی متناسب با کراتیت تجویز میشوند.
برای این که سطح قرنیه دوباره شکل بگیرد، جریانی که عموماً به سرعت رخ میدهد، التیام دهنده هایی به محلول ها یا پمادها اضافه میشوند، مانند ویتامین A1 یا B12.
اشک مصنوعی نیز برای چشم های خشک استفاده میشوند.
برای کاهش درد، چندین راه حل وجود دارد. یکی از آنها قرار دادن پانسمان بر روی چشم برای بسته نگه داشتن آن است. این کار مانع از سایش پلک ها بر روی قرنیه و محافظت از آن در مقابل نور میشود.