محققان همچنین دریافتند که دوری از اجتماع، موجب کاهش سلول های تولید کننده میلین در بخشی از مغز می شود که درایجاد عواطف و تفکر حائز اهمیت است. بنابراین می توان گفت که کاهش تولید میلین در پیشرفت بیماری های روانی نیز نقش دارد. خبر خوب این است که با برقراری مجدد روابط اجتماعی، تولید میلین دوباره آغاز می گردد.
میلین یک غلاف محافظتی را در اطراف رشته های عصبی در مغز، نخاع و چشم تشکیل می دهد و بدین وسیله پیام های الکتریکی حیاتی را که توسط این رشته ها منتقل می شوند، حفظ می کند. زمانی که میلین تخریب شود، پیام های الکتریکی نمی توانند انتقال یابند و نتیجه این اختلال، بروز بیماری هایی مانند MS است که علایم آن از بی حسی خفیف اندام ها تا فلج کامل و نابینایی متفاوت است.
یکی دیگر از دلایل فقدان میلین زمانی است که تولید میلین جدید متوقف شود. میلین جدید توسط سلول های عصبی موسوم به الیگودندروسیت ها ساخته می شود. این عمل هم در حین فرآیند تکامل، زمانی که سلول های عصبی جدید در حال تولید هستند و هم در بزرگسالی به منظور ترمیم آسیب ها مانند آسیب ناشی از فعالیت سیستم ایمنی در بیماران مبتلا به MS، انجام می شود.
مطالعه اخیر نشان داد که بعد از 8 هفته دوری از اجتماع، علایم مغزی بروز می کنند. بررسی بافت مغزی حاکی از این است که کناره گیری از اجتماع موجب کاهش الیگودندروسیت های تولید کننده میلین در لایه قشری پیشانی در مغز می شود. این بخش از مغز مسئول رفتارادراکی و عواطف است. محققان همچنین شاهد تغییراتی در کروماتین (ماده در برگیرنده DNA) بودند که مانع بیان ژن در الیگودندروسیت ها می شود و به این ترتیب ظرفیت تولید میلین باز هم کاهش می یابد و کم میشود.