وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

حقوق و دستمزد باورنکردنی گزارشگران فوتبال در ایران

حقوق و دستمزد باورنکردنی گزارشگران فوتبال در ایران

حقوق و دستمزد باورنکردنی گزارشگران فوتبال در ایران

 

به گزارش ایران ناز شاید یکی از جذاب ترین حاشیه ها در مورد گزارشگران فوتبال در تلویزیون ، به دستمزد دریافتی آنها مربوط باشد. در این مورد هیچ وقت اطلاعات روشنی توسط صدا و سیما منتشر نشده، اما خب شنیده هایی وجود دارد که تا حدود زیادی چارچوب رقم های پرداختی را روشن می کند.

 

گزارشگران فوتبال در ایران از جمله افراد معروفی هستند که با توجه به حرفه شان بسیار شناخته شده هستند و باید در زمینه کارشان هم اطلاعات کافی داشته باشند تا مورد انتقاد قرار نگیرند. نکته مهم این است که مجریان حوزه ورزش بیش از مجریان بخش های دیگر در تیررس قضاوت هستند. فراگیری و محبوبیت ورزش و در رأس آن فوتبال دلیل این اتفاق است و همین شاید کار آقایان مجری را سخت تر کند.

 

بر اساس آخرین خبرها، در حال حاضر بابت گزارش هر بازی پخش زنده، مبلغ 120 هزار تومان به گزارشگران پرداخت می شود. این رقم در مورد بازی های ضبطی و غیرزنده که عمدتا به صورت خلاصه شده هم روی آنتن می روند به 70 هزار تومان تقلیل پیدا می کند.

 

واضح است که چنین دستمزدهایی برای گزارشگران فوتبال بسیار کم است. علاوه بر اینکه این گروه عمدتا جزو چهره های شناخته شده و بااستعداد جامعه محسوب می شوند، باید به این نکته هم توجه داشت که اصولا گزارش یک مسابقه فوتبال کار سختی است.

 

90 دقیقه تمرکز روی لحظه به لحظه یک بازی و نیز هراس از اینکه هر آن ممکن است عیب جویان فضای مجازی ایرادی پیدا کنند و شهر را به هم بریزند، کار را حسابی طاقت فرسا می کند. همچنین نباید از یاد ببریم که برای گزارشگران متعهدتر، فرآیند گزارش بازی از ساعت‎ها قبل تر و با کسب اطلاعات سودمند آغاز می شود.

 

در این شرایط اگر یک نفر دلش بخواهد کار تمیز، حرفه ای و سالم ارایه بدهد، قطعا با حقوق گزارشگری به جایی نخواهد رسید؛ چه اینکه هر گزارشگر هر ماه حداکثر شانس گزارش 10 بازی را خواهد داشت که در این صورت جمع دریافتی اش – اگر بدهند و به موقع هم بدهند – چیزی حدود یک میلیون و دویست هزار تومان خواهد بود!

 

* اساتید، درست مثل کارآموزان

نکته عجیب تر در این مورد اما به یکسان بودن دستمزد گزارشگران فوتبال مربوط می شود؛ آنجا که تلویزیون مثلا بین عادل فردوسی پور ، مزدک میرزایی ، جواد خیابانی و پیمان یوسفی با علیرضا علیفر و… فرقی نمی گذارد و حتی به کارآموزان جدیدالورود هم همین مبلغ را می پردازد.

 

این اتفاق در حالی رخ می دهد که صدا و سیمای ایران در حوزه پولسازی و جذب آگهی کاملا پیچیده و کیفیت محور عمل می کند. کافی است یک بار سری به سایت بازرگانی سازمان بزنید و ببیند دوستان چطور با تعریف نزدیک به 40 طبقه آگهی مختلف، نرخ پیام های تبلیغاتی را متناسب با فاکتورهایی مثل شبکه، ساعت، فرم آگهی و نیز برنامه ای که قرار است پیام بازرگانی قبل از آن پخش شود بالا و پایین می کنند.

 

آنها که برای پول گرفتن اینقدر وسواس دارند و حسابی حواس شان هست که کالای مرغوب تر را گران‎تر بفروشند، چرا موقع پول دادن هیچ کدام از این مولفه ها را دخیل نمی کنند؟ آیا واقعا بین کسی که گزارشش باعث لذت مردم می شود با کسانی که هر لحظه روی روح مخاطب سوهان می کشند، هیچ فرقی وجود ندارد؟