وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

گفتگو بسیار زیبابا سهیل مخبری

گفتگو  بسیار زیبابا سهیل مخبری
 آلبوم موسیقی بی کلام «دُروج» به آهنگسازی سهیل مخبری توسط موسسه «آوای باربد» در تابستان امسال منتشر خواهد شد، این اثر مجموعه ایست که با بافت و فرمی چند صدایی برای سازهای زهی کمانی (آرشه ای) ایرانی، بر اساس و در قالب موسیقی ملی ایران آهنگسازی، نوازندگی و تنظیم شده است؛ به همین بهانه گفتگویی با سهیل مخبری داشته ایم که در ادامه می توانید این مصاحبه را دنبال کنید.ابتدا کمی از خودتان بگویید. چه شد به موسیقی علاقه‌مند شدید؟

هشت یا نه ساله بودم که اولین تمایلات جدی من نسبت به موسیقی شکل گرفت، در ابتدا بیشتر جذب مسائل ریتمیک موسیقی بودم و علاقه مند به ساز های کوبه ای اما بعد از گذشت یکی دو سال موسیقی رو با ساز سنتور و بعد از آن با ویولن ادامه دادم و شانزده ساله بودم که کمانچه را به عنوان ساز تخصصی ام انتخاب کردم .فضای خانواده‌ی شما چه‌گونه بود؟ چه‌قدر خانواده موجب پیشرفت‌تان شد؟

در واقع خانواده بود که باعث شروع آن اشتیاق اولیه شد. موسیقی در خانواده ای که من در آن متولد شدم نقش پررنگی داشت، تشویق هم از طرف پدر و هم از طرف مادر بعد از اطمینان به این مسائله که این عشق و اشتیاق به موسیقی زودگذر نیست به صورت کاملا جدی تا همین امروز هم ادامه داشته، طوری که من حتی برای تحصیل در دانشگاه هم مشکلی نداشتم و رشته مورد علاقه ام که موسیقی بود را تحصیل کردم.

از کودکی موسیقی را یک حرفه و شغل می‌دانستید؟

با نگاهی اقتصادی وارد موسیقی نشدم، شاید هم طبیعی نبود اگر میشدم، چون کودک بودم و عاشق موسیقی. اما بعد از چند سالی که به صورت جدی وارد عرصه ی کار و تولید شدم  تصور اینکه در آینده موسیقی به صورت شغل اصلی من در خواهد آمد برایم تصور ملموس تری شد. درست هم همین است، نه برای من بلکه برای هر هنرمندی، هنر اوست که باید توانایی داشته باشد منبع درآمد او برای گذران زندگی اش باشد. من اما حالا که در این مقطع زمانی هستم بیشتر به فکر تولید و ثبت ام. با نگاهی صرفا اقتصادی برای شروع مجموعه ای، دست به کار نمی شوم .

از اساتیدی که داشته اید، کدام یک بیشتر به درک موسیقایی‌تان کمک کرد؟من فرصت استفاده از وجود اساتید زیادی را در دانشگاه و خارج از دانشگاه داشتم. که هرکدام از ایبزرگواران به نوعی در رشد و به وجود آوردن درکی که امروز از موسیقی دارم سهیم بوده اند. استفاده از محضر استاد اردشیر کامکار و داشتن رابطه ای خوب با ایشان به عنوان یک نوازنده کمانچه از همان ابتدا برای من مهم و با اهمیت بود که خوشبختانه در نهایت به حضور معنوی ایشان در آلبوم اول من هم منجر شد. که باعث خوشحالی بسیار است برای من. وجود اساتید بزرگی همانند آقایان وارطان ساهاکیان، محمد مقدسی، محمدرضا تفضلی، امیرمهیار تفرشی پور و خیلی از بزگان دیگرهم در دانشگاه بود که تاثیرعمیقی در بالا بردن سطح علمی من داشت.

بعضی استادان به شاگردهای خود می گویند تحصیلات دانشگاهی (در هر رشته ای، حتی موسیقی) مانع تمرکز فرد روی زمینه ی تخصصی اش در موسیقی می شود و پیشنهاد می کنند که دانشگاه را رها کنند. بسیاری از شاگردان هم تحت تأثیر حرف استادها، دیگر تحصیلات دانشگاهی خود را ادامه نمی دهند. به شما هم چنین گفتند؟ به طور کلی موسیقی در روند تحصیل شما (از کودکی و نوجوانی تا دانشگاه) تأثیر منفی نگذاشت؟

به هیچ وجه.  خوشبختانه هیچوقت موسیقی باعث مشکل در تحصیلات ابتدایی و متوسطه ام نشد. حتی خیلی از اوقات باعث اتفاقات خوبی هم در مدارس میشد . خاطرم هست از طریق همین مدارس بود که سه سال متوالی در مسابقات کشوری موسیقی شرکت کردم و در همان مسابقات بود که رتبه های اول نصیب من و خیلی از همکاران امروز ام شد . در دانشگاه هم که حضور داشتم برای تحصیل موسیقی بود و نه چیز دیگر ، کسی ممانعتی نمیکرد .

گفته اید فعالیت های زیادی با آهنگسازان ایرانی در داخل و خارج از کشور داشته اید که نتیجه آن ضبط و اجرای آلبوم های متعددی بوده که در بازار موسیقی کشور موجود است، لطفا در این زمینه توضیح دهید.بله، فکر میکنم از شانزده یا هفده سالگی بود که رسما شروع به همکاری با آهنگسازان و گروه های مختلف موسیقی کردم . در آن زمان اشتیاق بیشتری از امروز نسبت به همکاری با گروه ها و آهنگسازان دیگر داشتم . اما اتفاقات غلط و ناخوشایند بیشتر بودند تا لحظات زیبا و خاطره انگیز، شاید انگیزه اصلی من هم برای شروع  به ضبط و انتشار آثار شخصی ام ، همین مسائله بود . اما به هر حال همکاری هایی هم بودند که باعث رضایت میشدند که نتیجه اش چند آلبوم و خاطره ی چندین کنسرت است که باقی مانده و امیدوارم  شرایط مثل گذشته شود.