دکترصفوی درباره تفاوت روغن معمولی با سرخکردنی گفت: نقطه دود روغنهای سرخکردنی از روغنهای معمولی بالاتر است و بنابراین نسبت به حرارت مقاوم است. روغنهای معمولی که مخصوص سرخکردن نباشند اگر حرارت زیاد ببینند، سرطانزا میشوند. او با بیان اینکه تفاوت میان دو روغن معمولی و سرخکردنی تفاوتی واقعی است و تنها محدود به اسمگذاری نمیشود، گفت: ترکیب روغنها با همدیگر متفاوت است. امروزه ما توصیه میکنیم که 30 درصد از کالری روزانه مورد نیاز بدن از چربیها تأمین شود.
این 30 درصد را نیز به سه قسمت 10درصدی تقسیم کردهایم؛ 10درصد از چربیهای اشباع که ماست و پنیر و آبگوشتی که ما میخوریم ازجمله این چربیها محسوب میشوند. توصیه میکنیم که افراد همچنین از چربیهای غیراشباع دارای یک باند مضاعف استفاده کنند؛ روغن زیتون مهمترین نوع این چربیهاست. برای 10درصد باقیمانده هم مصرف روغنهای گیاهی معمولی مانند روغن آفتابگردان و روغن ذرت توصیه میشود. اگر مصرف روزانه روغن افراد غیراز این 30 درصد باشد، امکان دارد برای سلامت فرد در درازمدت مشکل ایجاد شود.
این متخصص تغذیه درباره سابقه استفاده مجزا از روغنهای سرخکردنی و روغنهای معمولی در ایران گفت:
تا سال 1386 ما از روغنهای چرب حاوی ترانس استفاده میکردیم؛ یعنی روغنهای گیاهی را با اضافه کردن هیدروژن جامد میکردند. بنابراین در این روغنها اسید چرب ترانس ایجاد میشد، البته این شیوه تولید روغن جامد بیشتر مربوط به سالهای اخیر است.
دکتر کیمیاگر نیز درباره میزان مصرف روغن و تفاوت روغنهای سرخکردنی با روغنهای معمولی گفت: امروزه تمامی روغنها باید مایع باشد منظور از روغن مایع نیز این است که از پیوندهای اسیدهای غیراشباع تولید شده باشد. بهطور طبیعی روغنی که اسیدهای چرب اشباع نشده داشته باشد روغن مایع محسوب میشود و بهدلیل عاری بودن روغنهای مایع از اسیدهای اشباع شده مصرف این نوع روغنها توصیه شده است.
دکتر کیمیاگر ضمن تشریح محاسن روغنهای مایع درباره مضرات این روغن و دلیل استفاده از روغنهای سرخکردنی نیز گفت: روغنهای مایع برای پایین آوردن چربی و کلسترول خون و برای پیشگیری از بیماریهای قلبی و عروقی بسیار خوب هستند اما در اثر حرارت، این روغنها تغییر ماهیت میدهند یعنی تبدیل به اسید چرب ترانسدار میشوند به همین دلیل استفاده از این روغنها برای سلامت قلب مفید نیست و مصرف روغنهای مخصوص سرخکردن توصیه میشود،